gerádebiegen

* аддз. vt распраста́ць, разагну́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы́раўняць, -яю, -яеш, -яе; -яны; зак., што.

1. Тое, што і выраўнаваць.

2. Разагнуць, выпрастаць.

В. плечы.

3. Зрабіць прамым.

В. шарэнгу.

В. рэчышча.

|| незак. выро́ўніваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паразгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разагнуць усё, многае. Паразгінаць цвікі. Паразгінаць спіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыпро́стваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Выпрастаць, разагнуць значную колькасць чаго‑н. Навыпростваць цвікоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгі́б, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разгібаць — разагнуць.

2. Месца, дзе прадмет разагнуты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разагнуць.

•••

Не разгінаючы спіны — без адпачынку, старанна рабіць што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozkurczyć

зак. расціснуць; разагнуць; выпрастаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разгіна́ць несов. разгиба́ть; см. разагну́ць;

◊ не ~на́ючы спі́ны — не разгиба́я спины́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распра́віць aus¦einánder fálten vt, glätten vt; geráde bíegen* vt (выпрастаць, разагнуць); récken vt, strécken vt (рукі, ногі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́гнуць, ‑гну, ‑гнеш, ‑гне; зак., што.

1. Сагнуць дугою, надаць сагнутую форму. Выгнуць шыю. □ Саломку выгнуўшы дугою, Звісае колас над зямлёю. Колас. Конь.. выгнуў гужы і рвануў з усёй сілы. Баранавых.

2. Разм. Выпрастаць, разагнуць. Выгнуць бляху. Выгнуць умяціну на кузаве машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)