фені́л, -у, м.

Вуглевадародны радыкал² (у 2 знач.), астатак бензолу, што ўваходзіць у склад многіх арганічных злучэнняў.

|| прым. фені́лавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

radykał

м. радыкал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Radikál

n -s, -e

1) хім. радыка́л

2) матэм. радыка́л, ко́рань

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

радика́л​II полит. радыка́л, -ла м.;

па́ртия радика́лов па́ртыя радыка́лаў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВІНІ́Л,

аднавалентны астатак (радыкал) этылену CH2==CH—, які ўводзяць у малекулы арган. злучэнняў замяшчэннем атама вадароду.

т. 4, с. 184

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Radikále

sub m, f -n, -n радыка́л, экстрэмі́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

radical

[ˈrædɪkəl]

1.

adj.

1) карэ́нны, асно́ўны, гало́ўны; грунто́ўны, фундамэнта́льны

radical changes — карэ́нныя зьме́ны

2) радыка́льны

2.

n.

1) радыка́л -а m., прыхі́льнік скра́йніх по́глядаў

2) Math. знак ко́раня, ко́рань -я m.

3) Chem. радыка́л -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

алкі́л

(ар. al-kuhl = далікатны парашок)

аднавалентны арганічны радыкал вуглевадароду аліфатычнага рада.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

віні́л

(ням. Vinyl, ад лац. vinum = віно + гр. hyle = аснова)

аднавалентны радыкал этылену.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прапі́л

(англ. propyl, ад гр. propylon = уваход)

аднавалентны радыкал прапану, адзін з алкілаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)