вы́славіць, ‑слаўлю, ‑славіш, ‑славіць; зак., каго-што.

Уславіць, выхваліць. Выславіць Радзіму ў песнях. Выславіць дасягненні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рээмігра́цыя

(ад рэ- + эміграцыя)

вяртанне эмігрантаў на радзіму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэпатрыі́раваць

(лац. repatriare)

вяртаць на радзіму ваеннапалонных, бежанцаў, перасяленцаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рээмігры́раваць

(ад рэ- + эмігрыраваць)

вяртацца на радзіму з эміграцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

héimwärts

adv дамо́ў, дадо́му; на радзі́му

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

патрыёт

(гр. patriotes = зямляк, суайчыннік)

той, хто любіць сваю радзіму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэпатрыя́цыя

(с.-лац. repatriatio)

вяртанне на радзіму ваеннапалонных, бежанцаў, перасяленцаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Патрыёт ’той, хто любіць сваю радзіму, свой народ’ (ТСБМ). Праз польскую (patriota) ці рус. мову з ням. Patriot, якое з франц. patriote ’сын бацькаўшчыны’ < с.-лац. patriōta < ст.-грэч. πατριώτης ’зямляк, суайчыннік’ (Праабражэнскі, 2, 27; Фасмер, 3, 217; SWO, 1980, 558).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рээмігра́нт

(ад рэ- + эмігрант)

асоба, якая вяртаецца на радзіму з эміграцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

váterlandsliebend

a які́ лю́біць сваю́ радзі́му, патрыяты́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)