це́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; незак., каго-што.

1. Забаўляць, пацяшаць. [Невядома] каго елка больш цешыла: дзяцей ці дарослых! Таўлай.

2. Прыносіць асалоду, задавальненне; радаваць. Настрой быў ва ўсіх узняты, і гэта цешыла членаў камітэта. Пестрак. // Песціць (зрок, слых і пад.). Пяшчотныя гукі прыроды цешылі вуха. Маўр. [Тапурыя:] — Няхай жыве ўсё жывое і прыгожае, што чалавечае сэрца цешыць! Самуйлёнак.

3. Суцяшаць, супакойваць; абнадзейваць. Што з таго — слязой скупой Цешыць смутак над магілай брата. Кірэенка. Мінуў тыдзень, другі, і я ўсё цешыў сябе надзеяй, што Мухтару не спадабаецца там, сярод тых прышлых людзей. Васілёнак.

•••

Цешыць (пацяшаць) вока — радаваць, даваць асалоду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Весяліць ’рабіць вясёлым, забаўляць, выклікаць весялосць’, сюды ж весяліцца ’рабіцца вясёлым’ (КТС, БРС, Касп.), укр. веселити(ся), рус. веселить(ся), ст.-рус. веселити (з XII ст.), польск. weselić (выходзіць з ужывання) ’весяліць, цешыць, радаваць’, weselić się ’весела праводзіць час, радавацца’ (ужывае А. Міцкевіч), в.-луж. wjeselić so ’радавацца’, чэш. veseliti se ’быць вясёлым, весяліцца’, славац. veseliť sa ’забаўляцца, радавацца, весяліцца’, славен. veséliti ’рабіць задавальненне, весяліць, радаваць, захапляць, быць мілым’, veselíti se ’радавацца, весяліцца, забаўляцца’, серб.-харв. весѐлити(се) ’тс’, макед. весели(се) ’весяліць’, балг. веселя(се), ст.-слав. веселити ’тс’. Праславянскі дзеяслоў, які выражае стан, утвораны ад veselъ (гл. вясёлы) і суф. ‑iti.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rejoice [rɪˈdʒɔɪs] v. fml (at/in/over) ра́даваць; ра́давацца; це́шыць; це́шыцца;

A letter from you rejoiced my heart. Ваша пісьмо ўзрадавала мяне.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

joy

[dʒɔɪ]

1.

n.

ра́дасьць, прые́мнасьць, уце́ха f.

2.

v.

це́шыць (-ца), ра́даваць (-ца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

brighten [ˈbraɪtn] v.

1. надава́ць бляск; святле́ць, праясня́цца;

The sky is brightening. Неба праясняецца.

2. (up) напаўня́ць або́ напаўня́цца ра́дасцю; ра́даваць; ра́давацца

3. упрыго́жваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cockle [ˈkɒkl] n.

1. ядо́мы/прыда́тны для яды́ малю́ск

2. ра́кавіна малю́ска

♦

warm/delight/cheer/rejoice the cockles of one’s heart ра́даваць сэ́рца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gratify [ˈgrætɪfaɪ] v. fml задавальня́ць, дава́ць задавальне́нне; ра́даваць;

it gratified me to know… я з задавальне́ннем даве́даўся…;

Their invitation gratifi ed me. Іх запрашэнне ўзрадавала мяне.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

це́шыць

1. гл радаваць;

2. (песціць зрок, слых і г. д.) ergötzen vt, erquícken vt, láben vt;

3. (забаўляць) ergötzen vt, belústigen vt; unterhálten* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gratify

[ˈgrætɪfaɪ]

v.t.

1) рабі́ць каму́ прые́мнасьць; це́шыць, ра́даваць

2) задавальня́ць; заспако́йваць; наталя́ць (патрэ́бу, жада́ньне, сма́гу)

3) Archaic дава́ць на гасьці́нец або́ грашо́вы падару́нак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ра́давацца ’адчуваць радасць’, ра́даваць ’прыносіць, выклікаць радасць’ (ТСБМ), рус. ра́доваться, радовать, укр. ра́дуватися, ра́дувати, польск. radować się, чэш. radovati se, славац. radováť sa, в.-луж. radować so, славен. radovati se, серб.-харв. ра̏довати се, балг. радвам се, ст.-слав. радовати сѧ. Прасл. *radovati sę (< *radъ). Слова не мае роднасных сувязей у іншых і.-е. мовах, акрамя некаторых моў германскай групы. Тут мяркуецца і.-е. корань *red‑ (: *rod‑) ’радасны, вясёлы’, ’падбадзёрваць’; славянскія словы з прасл. коранем *rad‑ супастаўляюцца з англ.- сакс. rōt ’радасны’, ’вясёлы’, ст.-ісл. rǿtask ’станавіцца вясёлым, ясным’ (Покарны I, 853; Фасмер, 3, 429 з літ-рай).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)