ра́бінскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рабіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rowan

[ˈroʊən]

n.

рабі́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

чарнапло́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае плады чорнага колеру. Чарнаплодная рабіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mountain ash

рабі́на, арабі́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Vógelbeere

f - рабі́на (ягады)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

О́раб, орап (*вораб, *ворап) ’рабіна’ (Жыв. сл.). Да рабіна (гл.). Словаўтваральная структура тлумачыцца тым, што галіны рабіны пакрыты ягадамі, нібы чырвоным снегам. Параўн. вокідзь, окідзь — пра снег на галінах. Тады о́раб (вораб) да *o‑ręb‑ь < rębiti < rębъ. Гл. рабы, ад якога паходзіць і рабіна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

арабі́на, ‑ы, ж.

Тое, што і рабіна. За парканам спелі яблыкі і арабіны. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Арабі́на. Гл. рабіна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

верабі́на, ‑ы, ж.

Абл. Рабіна. Садок быў, праўда, невялічкі: Дзве верабіны ды тры дзічкі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sorb

[sɔrb]

n.

рабі́на f. (дрэ́ва і плод)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)