анані́мны, -ая, -ае.

Без указання прозвішча аўтара.

Ананімнае пісьмо.

А. мастацкі твор.

|| наз. анані́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

иерати́ческий іераты́чны;

иерати́ческое письмо́ лингв. іераты́чнае пісьмо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

доплатно́й, допла́тный дапла́тны;

доплатно́е письмо́ даплатно́е пісьмо́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

іераты́чны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Свяшчэнны, жрэцкі.

•••

Іератычнае пісьмо гл. пісьмо.

[Ад грэч. hieratikos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даплатны́ доплатно́й;

○ ~но́е пісьмо́ — доплатно́е письмо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

стэнатыпі́чны стенотипи́ческий;

~нае пісьмо́ — стенотипи́ческое письмо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ю́савы ю́совый;

~вае пісьмо́ — ю́совое письмо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

на́рачны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Чалавек, які спецыяльна пасылаецца з якім-н. спешным даручэннем.

Паслаць пісьмо нарачным.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

міну́скулы, -аў, адз. -кул, -а, м. (спец.).

Дробныя літары ў почырках старажытнай пісьменнасці.

|| прым. міну́скульны, -ая, -ае.

Мінускульнае пісьмо.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

намаха́ть сов., прост. намаха́ць;

намаха́ть письмо́ намаха́ць пісьмо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)