разво́дчык, ‑а, м.

Той, хто разводзіць каго‑, што‑н. (гл. развесці ў 1, 2, 5 знач.). Разведчык маста. Разведчык пілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаркатлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які ўтварае гукі, падобныя на шарканне, шаркае. Старая хата поўніцца грукатам сякер, шаркатлівым звонам пілы. Хадановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зубе́ц, -бца́, мн. -бцы́, -бцо́ў, м.

1. Востры выступ на інструменце, прыладзе, частцы машыны.

З. пілы.

Зубцы бараны.

Зубцы ў граблях.

2. звычайна мн. Надбудова на крапасной сцяне ў выглядзе слупкоў, размешчаных на аднолькавай адлегласці.

|| памянш. зу́бчык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цеціва́, -ы́, мн. цяцівы́ і (з ліч. 2, 3, 4) цецівы́, цяціў, ж.

1. Вяроўка, струна, якая сцягвае канцы лука.

2. Туга нацягнутая вяроўка, трос у некаторых механізмах, прыладах (спец.).

Ц. лучковай пілы.

3. Бакавая нахіленая бэлька лесвіцы, у якую ўстаўлены канцы прыступак (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пі́льшчык, ‑а, м.

1. Рабочы, заняты пілкай (у 2 знач.). Іграюць пілы пільшчыкаў — На дошкі йдзе бярвенне. Купала.

2. Насякомае атрада перапончатакрылых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozwierać

незак.

1. расчыняць;

2. раскрываць;

3. тэх. разводзіць (зубы пілы)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шкіў, шківа, м.

Спец. Кола, якое перадае рух прывадному рэменю ці канату. [Лаўрэн:] — А на шківах цыркуляркі пасы ўжо надзеты, каб лес хутчэй пад пілы пусціць. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развадны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які прызначаецца, служыць для разводкі (у 1 знач.). Развадны ключ (для разводкі пілы).

2. Такі, які можна развесці (у 2 знач.). Развадны мост.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разво́дка ж

1.:

разво́дка мо́ста das Öffnen [das Hóchziehen] der Brücke;

2. тэх (для пілы) Ságenschränkzange f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

звідна́, прысл.

Разм. Ад світання, з самага рання. Звідна давідна ляскаталі пасы, І пілы звінелі на ўсе галасы. Зарыцкі. Да цямна звідна ў рабоце, Гаспадарыць сам сабе. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)