líebreich

a ласка́вы, пяшчо́тны, шчы́ры, прые́мны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zärtlich

a пяшчо́тны, ласка́вы

~ tun* — даліка́тнічаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ласка́тельный

1. ласка́льны; (нежный) пяшчо́тны;

2. уст. ліслі́вы, падлі́злівы;

3. грам. ласка́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напе́ўны, ‑ая, ‑ае.

Пявучы, меладычны. Напеўны верш. □ І час сяўбы ўжо варожаць Напеўным, крыкам жураўлі. Колас. [Дзяўчына] падабалася.. [Пятру]. І голас у яе быў пяшчотны, напеўны. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ласка́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Ласкавы, пяшчотны, мілагучны. Ласкальныя мелодыі. Ласкальная ўсмешка.

2. У граматыцы — які ўносіць сваёй формай адценне ласкі ў значэнне слова. Памяншальна-ласкальныя суфіксы назоўнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ліся́вы ласкавы, тактоўны’ (глус., Янк. Мат.), смал. лисавый ласкавы, пяшчотны’. Да ліс 1. Гл. таксама ліса́вы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

fond

[fɑ:nd]

adj.

1) які́ лю́біць

to be fond of children — любі́ць дзяце́й

2) пяшчо́тны, закаха́ны

a fond look — пяшчо́тны, закаха́ны по́зірк

3) празьме́рна аптымісты́чны

fond hopes — беспадста́ўныя, дарэ́мныя надзе́і

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ЗЕФІ́Р,

у грэчаскай міфалогіі бог зах. ветру, вястун багоў; сын тытана Астрэя і багіні ранішняга світанку Эас, брат багоў-вятроў Барэя і Нота, зорнай дзевы Астрэі і зорак. Разам з гарпіяй Падаргай нарадзіў коней Ахіла. З., які дзьме з захаду, прыносіць буры, на адных казачных астравах ён пяшчотны і цёплы, а на іншыя прыносіць прахалоду.

т. 7, с. 64

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

галубі́ны

1. Táuben-;

галубі́ная по́шта Táubenpost f -;

2. перан. (пяшчотны) sánftmütig, mild, wie éine Táube

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сентымента́льны

(фр. sentimental)

1) які мае адносіны да сентыменталізму як літаратурна-мастацкага кірунку;

2) залішне чуллівы, пяшчотны, здольны лёгка расчуліцца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)