гуж, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

Скураная ці вераўчаная пятля ў хамуце, пры дапамозе якой прымацоўваюць аглоблі да дугі.

Узяўся за г. — не кажы, што не дуж (прыказка).

|| прым. гужавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уда́вка спец., обл. (петля) пятля́, -лі́ ж., за́шмарга, -гі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сла́бкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які няшчыльна прылягае; завялікі (пра пояс, абутак, адзенне). Слабкая пятля. Слабкая шапка.

2. Нямоцна нацягнуты, слаба прыкручаны. Слабкая вяроўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schláufe

f -, -n пятля́, бант

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Öse

f -, -n пятля́, ву́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кісце́нь, -цяня́, мн. -цяні́, -цянёў, м.

Даўнейшая зброя ў выглядзе кароткай палкі, на адным канцы якой падвешваўся металічны шар ці іншы цяжар для нанясення ўдараў, а на другім была пятля для надзявання на руку.

Разбойнік з кісцянём.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Schléifenkurve

f -, -n ав. (мёртвая) пятля́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

noose [nu:s] n.

1. пятля́

2. арка́н, ласо́

3. па́стка

4. the noose пакара́нне сме́рцю праз па ве́шанне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пятлі́ца, -ы, мн. -ы, -ліц, ж.

1. Абкідная або нашыўная пятля на верхняй вопратцы.

Стужачка ў пятліцы фрака.

2. Каляровая падоўжаная нашыўка на каўняры форменнага адзення.

|| памянш. пятлі́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. пятлі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пентэ́лька ’пятля для зашпільвання’ (астрав., Сл. ПЗБ). У выніку кантамінацыі польск. piątla ’пятля’ і бел. пяце́лька. Да пятля́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)