набулды́рыць

‘напець што-небудзь і без прамога дапаўнення; пусціць бурбалкі’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набулды́ру набулды́рым
2-я ас. набулды́рыш набулды́рыце
3-я ас. набулды́рыць набулды́раць
Прошлы час
м. набулды́рыў набулды́рылі
ж. набулды́рыла
н. набулды́рыла
Загадны лад
2-я ас. набулды́р набулды́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час набулды́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

feeler [ˈfi:lə] n. zool. шчу́пальца, ву́сік

put out feelers infml пусці́ць про́бны шар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адхо́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Пахілая паверхня гары і пад., схіл.

2. Бакавая паверхня дарожнага палатна.

Пусціць цягнік пад а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кар’е́р¹, -у, м.

Самы хуткі бег каня.

Пусціць каня ў к. (кар’ерам).

З месца ў кар’ер — адразу, без падрыхтоўкі.

|| прым. кар’е́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пушча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пу́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

втере́ть сов. уце́рці;

втере́ть мазь в ко́жу уце́рці мазь у ску́ру;

втере́ть очки́ пусці́ць пыл (дым) у во́чы, пусці́ць тума́н, зама́заць во́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абслі́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Разм. Пусціць сліну, вымазацца слінай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папуска́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. каго. Пусціць куды-н. усіх, многіх.

П. коней у авёс.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Даць парасткі.

Таполя папускала парасткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пуска...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да пуску (гл. пусціць у 3 знач.), да прыводу ў дзеянне, у рабочы стан, напр.: пусканаладачны, пускарэгуліровачны, пускарэгулюючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)