пу́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

втере́ть сов. уце́рці;

втере́ть мазь в ко́жу уце́рці мазь у ску́ру;

◊

втере́ть очки́ пусці́ць пыл (дым) у во́чы, пусці́ць тума́н, зама́заць во́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

абслі́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Разм. Пусціць сліну, вымазацца слінай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папуска́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. каго. Пусціць куды-н. усіх, многіх.

П. коней у авёс.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Даць парасткі.

Таполя папускала парасткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пуска...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да пуску (гл. пусціць у 3 знач.), да прыводу ў дзеянне, у рабочы стан, напр.: пусканаладачны, пускарэгуліровачны, пускарэгулюючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пагало́ска ж. молва́, слух м.;

◊ пусці́ць ~ку — разнести́ молву́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прыспусці́ць, ‑пушчу, ‑пусціш, ‑пусціць; зак., што.

Трохі апусціць, спусціць. Прыспусціць сцяг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пуск, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. пускаць — пусціць (у 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваўчо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

1. гл. воўк.

2. Цацка ў выглядзе круга або шарыка на шпяні, якая пры хуткім вярчэнні доўга захоўвае вертыкальнае становішча.

Пусціць в.

Круціцца ваўчком (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́радзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Разм. Нарадзіць, пусціць на свет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)