раздражня́льны, -ая, -ае.

1. Які хутка прыходзіць у стан раздражнення; уразлівы, чуллівы.

Р. чалавек.

Р. характар.

2. Звязаны з уздзеяннем якога-н. раздражняльніка на арганізм або на асобны орган.

Р. працэс.

|| наз. раздражня́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дэградзі́раваць

(п.-лац. degradare)

паступова страчваць былыя добрыя якасці; прыходзіць у заняпад.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

грабны́, ‑ая, ‑ое.

Які прыходзіць у рух судна шляхам адштурхоўвання вады. Грабны вінт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбуджа́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць прыходзіць у стан узбуджэння (у 2 знач.). Празмерная ўзбуджальнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

decay​2 [dɪˈkeɪ] v.

1. гні́сці, гніць; псава́цца

2. занепада́ць, прыхо́дзіць у заняпа́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

приходя́щий

1. прич. які́ (што) прыхо́дзіць;

2. прил. прыхо́дзячы;

приходя́щие больны́е прыхо́дзячыя хво́рыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

образу́мливаться

1. абразу́млівацца, абразумля́цца, прыхо́дзіць да ро́зуму, аду́мвацца, разумне́ць;

2. страд. абразу́млівацца, абразумля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

посеща́ть несов.

1. наве́дваць;

2. перен. наве́дваць (каго), прыхо́дзіць (да каго); см. посети́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

przychodzić

незак. прыходзіць;

przychodzić na świat — прыходзіць у свет; нараджацца;

przychodzić do siebie — ачуньваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Адве́нт ’пост перад калядамі’ (Сцяшк. МГ) < лац. adventus ’прышэсце Хрыста’ (< advenire ’прыходзіць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)