synthetic [sɪnˈθetɪk] adj.

1. шту́чны; сінтэты́чны;

synthetic diamonds шту́чныя дыяме́нты;

synthetic rubber сінтэты́чны каўчу́к

2. ко́мплексны

3. прытво́рны, напускны́;

synthetic friendliness няшчы́рая дружалю́бнасць

4. ling. сінтэты́чны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

піеты́зм

(фр. pietisme, ад лац. pietas = набожнасць)

1) містычная плынь у лютэранстве, паслядоўнікі якой прапаведавалі рэлігійна-маральнае самаўдасканаленне, набожнасць, аскетызм, містыку;

2) рэлігійна-містычны настрой (часта прытворны), набожнасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

gemácht

a

1) прытво́рны

2) шту́чны, ненатура́льны

3)

ein ~er Mann — чалаве́к, які́ дабі́ўся по́спеху ў жыцці́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паказны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які павінен быць прыкладам, узорам чаго‑н. Паказная стральба.

2. Які разлічаны на знешні эфект, на знешняе ўражанне. [Сціпласць] у Гаварушкі ад пачатку да канца фальшывая, паказная. Бугаёў. Куды дзелася ўся .. паказная ветлівасць [Коха], уся яго гатоўнасць весці спакойную гутарку. Лынькоў. // Які не адпавядае сапраўднасці, прытворны. Паказная радасць. □ Горды сваім сынам і пасадай,.. [Колінг] аглядаў субяседніка з паказным раўнадушшам. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ілжы́вы і лжы́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Схільны да хлусні, падману; непраўдзівы, хлуслівы. Ілжывы чалавек. □ Але што .. [ксяндза і яго сястру] прымушае быць такімі лжывымі, ліслівымі, так прыкідвацца! Чарнышэвіч.

2. Які змяшчае ў сабе хлусню, падман, няпраўду; наўмысна скажоны. Ілжывыя словы. Ілжывыя звесткі. Ілжывыя паказанні. // Прытворны, фальшывы. Ілжывы пафас. Ілжывая сціпласць. □ Творы пісьменніка палемічна завостраны супраць ілжывай «экзотыкі» буржуазна-прыгодніцкіх раманаў. Гіст. бел. сав. літ.

3. Які не адпавядае сапраўднасці, рэчаіснасць памылковы. Ілжывыя вывады. Ілжывае вучэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

udany

udan|y

1. удалы, паспяховы;

~y portret — удалы партрэт;

~e przedstawienie — удалая пастаноўка;

spotkanie było ~e — сустрэча была ўдалая; сустрэча ўдалася; сустрэча прайшла паспяхова;

2. прытворны, няшчыры;

~y żal — прытворны (няшчыры) смутак;

~a szczerość — прытворная шчырасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pozorny

pozorn|y

уяўны; несапраўдны, непраўдзівы; прытворны;

~a przewaga — уяўная перавага;

wielkość ~a — уяўная велічыня;

liczby ~e — уяўныя лікі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

подде́льный (подделанный) падро́блены; (фальшивый) фальшы́вы; (ненастоящий) несапра́ўдны; (фальсифицированный) фальсіфікава́ны; (искусственный) шту́чны; (притворный) прытво́рны, няшчы́ры;

подде́льные докуме́нты падро́бленыя (фальшы́выя, несапра́ўдныя) дакуме́нты;

подде́льная ко́жа шту́чная ску́ра;

подде́льная коса́ фальшы́вая каса́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няшчы́ры, ‑ая, ‑ае.

1. Які тоіць ад іншых свае сапраўдныя пачуцці, думкі; фальшывы, крывадушны. — Калі чалавек сам няшчыры, дык ён і другім не верыць. Ваданосаў. [Кашын і Комлік] былі вартыя адзін аднаго, абодва няшчырыя і дробязныя, якія дбалі толькі аб сабе... Карпаў. // Які не выказвае сапраўдных пачуццяў і думак; прытворны. На Ясевым твары ўвесь час блукала ўсмешка, часамі дужа салодкая, ліслівая, а часамі хітрая і няшчырая. Колас.

2. Які не вызначаецца шчырасцю, стараннасцю, дбайнасцю. Апраўдвацца Міхась не стаў — няшчырыя адносіны да работы перад прафесарам не апраўдаеш. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

plastic​2 [ˈplæstɪk] adj.

1. пластма́савы; пла́стыкавы;

a plastic spoon пластма́савая лы́жка;

a plastic bag пла́стыкавая су́мка

2. med. пласты́чны, аднаўле́нчы;

plastic surgery пласты́чная хірургі́я;

a plastic surgeon пласты́чны хіру́рг

3. які́ выглядае шту́чным (неадабральна); (і)лжы́вы, няшчы́ры, падро́блены, прытво́рны;

a plastic smile шту́чная ўсме́шка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)