пераўтварэ́нне ср. преобразова́ние;

п. прыро́ды — преобразова́ние приро́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

краяві́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Агульны выгляд якой-н. мясцовасці.

Краявіды Полаччыны.

2. Малюнак, карціна, якая адлюстроўвае віды прыроды, а таксама апісанне прыроды ў літаратурных творах.

Краявіды ў творах Якуба Коласа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неаргані́чны, -ая, -ае.

1. Які не ўключае ў сябе жывыя арганізмы; нежывы.

Неарганічная прырода.

2. Які адносіцца да нежывой прыроды.

Неарганічныя рэчывы.

○

Неарганічная хімія — раздзел хіміі, які вывучае састаў, уласцівасці і пераўтварэнні рэчываў нежывой прыроды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыродаахо́ўны, -ая, -ае (спец.).

Які мае адносіны да аховы прыроды, прыроднага багацця.

Прыродаахоўныя мерапрыемствы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сцю́жыць

‘ахалоджваць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра з'явы прыроды)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сцю́жу сцю́жым
2-я ас. сцю́жыш сцю́жыце
3-я ас. сцю́жыць сцю́жаць
Прошлы час
м. сцю́жыў сцю́жылі
ж. сцю́жыла
н. сцю́жыла
Загадны лад
2-я ас. сцю́ж сцю́жце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сцю́жачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вогнепакло́нства, -а, н.

Культ агню як адна з форм першабытнага абагаўлення прыроды.

|| прым. вогнепакло́нніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уло́нне, -я, н.

Тое, што і лона.

Ва ўлонні мацеры.

На ўлонні прыроды (на адкрытым паветры).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́на ср. ло́но;

◊ на ло́не прыро́ды — на ло́не приро́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэтэрміні́зм, -у, м.

Вучэнне аб заканамернасці і прычыннай абумоўленасці ўсіх з’яў прыроды і грамадства.

|| прым. дэтэрміні́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

quickening [ˈkwɪkənɪŋ] n.

1. ажыўле́нне, абнаўле́нне прыро́ды

2. паскарэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)