пришиби́ть сов.
1. (убить) прост. забі́ць;
2. (ушибить) прыбі́ць, уда́рыць;
3. (привести в угнетённое состояние) перен., разг. прыгне́сці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ущерби́ть сов., книжн.
1. (нанести кому-л. ущерб, урон) зрабі́ць шко́ду (уро́н, стра́ту);
2. перен. (стеснить, обидеть) прыці́снуць, прыгне́сці; пакры́ўдзіць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыгне́чаны
1. прич., прил. угнетённый, притеснённый; порабощённый;
2. прич., прил. угнетённый, удручённый; пода́вленный; прида́вленный;
3. обл. прижа́тый, прида́вленный, пригнетённый;
1-3 см. прыгне́сці;
4. сущ. угнетённый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыгнята́ць несов.
1. угнета́ть, притесня́ть; порабоща́ть;
2. (приводить в угнетённое состояние) угнета́ть, удруча́ть; подавля́ть, прида́вливать;
3. обл. прижима́ть, прида́вливать, пригнета́ть;
2, 3 см. прыгне́сці 2, 3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подави́тьII сов.
1. (усмирить) задушы́ць;
2. (огонь, огневые точки противника и т. п.) падаві́ць;
3. перен. (привести в угнетённое состояние) прыгне́сці; (ошеломить) ашаламі́ць, агало́мшыць;
4. (превзойти) (намно́га) перава́жыць; см. подавля́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прижа́ть сов.
1. прыці́снуць, мног. папрыціска́ць;
2. (к груди, к сердцу и т. п.) прытулі́ць, мног. папрыту́льваць;
3. перен., разг. (притеснить) прыці́снуць, прыгне́сці;
◊
прижа́ть к стене́ (кого-л.) прыпе́рці да сцяны́ (каго-небудзь);
прижа́ть к но́гтю прыці́снуць да но́гця;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыгне́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад прыгнесці.
2. у знач. прым. Які церпіць прыгнёт, уціск, эксплуатуецца. Расцвіўшай грэчкай пахне родны край, у час майго маленства і юнацтва — прыгнечанае, бунтарнае Наднямонне. Брыль. / у знач. наз. прыгне́чаны, ‑ага, м. Змагацца за волю вядзі [песня] ўсіх бяздольных, Мільёны прыгнечаных і беспрацоўных, Мільёны рабочых, сялян, паднявольных. Танк. // Які церпіць прыніжэнні, здзекі; пакрыўджаны, няшчасны. [Паўлу Паўлавічу] да слёз стала шкада сябе, бездапаможнага, прыгнечанага, і жыццё ўласнае здалося яшчэ больш недарэчным і немагчымым. Шамякін.
3. перан.; у знач. прым. Цяжкі, змрочны (пра стан, настрой). Нелады і непрыемнасці не аднойчы выклікалі ў Паходні прыгнечаны настрой, нездаволенасць. Хадкевіч.
4. перан.; у знач. прым. Якога штосьці гняце; моцна засмучаны, занепакоены чым‑н. [Андрэй] пайшоў дадому прыгнечаны. «Чаму Каця нічога не сказала.., што сёння раніцай пойдзе дадому? Што пра яе ведае Стэфа, чаму не дагаворвае?..» Чарнышэвіч. Кожны раз [Віця] прыходзіла з бальніцы прыгнечаная, са слязьмі... Новікаў. // Які выяўляе цяжкі, змрочны стан, настрой. Усе мелі прыгнечаны выгляд, былі пахмурымі, злёгку ўздрыгвалі ад перадранішняга халадку. М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
срази́ть сов.
1. (поразить) паразі́ць; (разбить) разбі́ць; (убить) забі́ць; (свалить) звалі́ць; (победить) перамагчы́;
его́ срази́ла пу́ля яго́ паразі́ла (забі́ла) ку́ля;
срази́ть врага́ паразі́ць (разбі́ць, перамагчы́) во́рага;
2. перен. (ця́жка) ура́зіць, прыбі́ць; прыгне́сці, прыгнясці́; (ошеломить) ашаламі́ць;
весть о сме́рти сы́на срази́ла его́ ве́стка аб сме́рці сы́на (ця́жка) ура́зіла (прыбі́ла, прыгняла́) яго́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уби́ть сов.
1. (умертвить) забі́ць, мног. пазабіва́ць;
уби́ть напова́л забі́ць напава́л;
2. перен. (уничтожить) зні́шчыць;
3. перен. (глубоко огорчить, привести в отчаяние) прыбі́ць, прыгне́сці, прыве́сці ў ро́спач; (ошеломить) ашаламі́ць, агало́мшыць;
это изве́стие его уби́ло гэ́та ве́стка яго́ прыбі́ла (прыгняла́, прывяла́ ў ро́спач);
4. перен., разг. (потратить на что-л.) патра́ціць; (издержать — ещё) расхо́даваць, вы́даткаваць; (о времени) змарнава́ць;
уби́ть мно́го эне́ргии на что́-л. патра́ціць шмат эне́ргіі на што-не́будзь;
5. (уплотнить, утрамбовать) разг. убі́ць, утрамбава́ць;
6. (покрыть) карт., разг. пабі́ць;
уби́ть туза́ ко́зырем пабі́ць туза́ ко́зырам;
◊
уби́ть вре́мя змарнава́ць час;
уби́ть мо́лодость змарнава́ць маладо́сць;
убе́й меня́ бог забі́ мяне́ бог;
уби́ть бобра́ ашука́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)