Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Тараґа́н ’прусак, рыжы таракан’ (лях., Янк. Мат.). Гл. тарака́н.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
cockroach
[ˈkɑ:roʊtʃ]
n.
пруса́к -а́, тарака́н -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
black beetle
чо́рны пруса́к, тарака́н -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Прус, пруса́к, пруша́к ’рыжы таракан, Phyllodronua germanica’ (ТСБМ, Шат., Касп., Сцяшк., Янк. 1, Бес., Сл. ПЗБ, ТС). Рус.пруса́к ’чорны таракан, Blatta orientalis’. Выводзяць ад пруса́к ’жыхар Прусіі’ (Праабражэнскі, 2, 138) аналагічна чэш.švab ’рыжы таракан’ < ’жыхар Швабіі’. Паводле Путанца (Rasprave, 25, 315–317), першапачатковае ням.Schabe ’чорны таракан’ (з-за шматлікасці і агрэсіўнасці насякомага) ператварылася ў Schwabe ’тс’, а пасля па гэтай мадэлі ў Russen і Preussen ’тс’. На трансфармацыю назвы паўплываў навуковы тэрмін для называння рыжага таракана — Blotella germanica L. Версія Патабні аб яго паходжанні ад рус.прус ’від саранчы’ адхіляецца Фасмерам (3, 389 і наст.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Préuße
m -n, -n пруса́к, жыха́р Пру́сіі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
prusak
м.заал.прусак; рыжы таракан (Blatella germanica)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Тарака́н ’насякомае чорнай або рыжай афарбоўкі’, ’смярдзючы чорны жук’ (Ласт.), ’падобны на прусака, але чорны’ (Некр. і Байк., Арх. Вяр., Сержп. Прымхі, Сцяшк., Сл. ПЗБ, ТСБМ, Касп.; кобр., Горбач, Зах.-пол. гов.), ’прусак, рыжы таракан’ (валож., Жыв. св.), тарако́н ’прусак’ (ігн., Сл. ПЗБ), тараґан ’тс’ (лях., Янк. Мат.), тарака́н ’тс’ (Нас.), ст.-бел.таракан ’тс’ (1640 г., КГС). З рус.тарака́н ’тс’, у якой вядома з XVI ст., запазычанне з цюркскіх моў, відаць, з тат.тарака́н (taraḳan), звязваюць таксама са ст.-рус.то́рхан, та́рхан (ганаровы тытул), што са ст.-цюрк.таркан (гл. Дабрадомаў, Бел. лекс., 43; Фасмер, 4, 20; ЕСУМ, 5, 518; Чарных, 2, 228; Орлась, RS, 32, 1, 31–37).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Schwábe
I
m -n, -n шваб (жыхар Швабіі)
II
f -, -n тарака́н, пруса́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Prussian
[ˈprʌʃən]1.
adj.
пру́скі
2.
n.
1) пруса́к -а́m., жыха́р Пру́сіі
2) дыяле́кт, які́м гаво́раць у Пру́сіі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)