молочи́шко унич. малачко́, -чка́ ср.;

дети́шкам на молочи́шко (проси́ть, получи́ть и т. п.) шутл. дзе́ткам на малачко́ (прасі́ць, атрыма́ць і да таго́ падо́бнае).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мі́ласць ж.

1. ми́лостыня, подая́ние ср.;

хадзі́ць па ~ціпроси́ть ми́лостыню (подая́ние);

2. (милосердие) ми́лость;

змяні́ць гнеў на м. — смени́ть гнев на ми́лость;

3. только мн. щедро́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рату́нак, -нку м.

1. спасе́ние ср.; избавле́ние ср.;

2. по́мощь ж., вы́ручка ж.;

прасі́ць ~нкупроси́ть (взыва́ть) о по́мощи;

~нку няма́ — спасе́ния нет;

я́кар ~нкуя́корь спасе́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прасі́ць ’звяртацца з просьбай, дабівацца чаго-небудзь, назначаць цану’, ’заступацца за каго-небудзь’, ’запрашаць, клікаць’, ’жабраваць’ (ТСБМ). Рус. проси́ть, укр. проси́ти, ст.-рус., ст.-слав. просити, ітэратыў прашати, польск. prosić, в.-луж. prosyć, н.-луж. přosyś, чэш. prositi, славац. prosiť ’прасіць’, серб.-харв. про̀сити ’выпрошваць; сватаць’, славен. prósiti ’прасіць’, балг. про́ся ’выпрошваць; сватаць’. Прасл. *prositi. Роднасныя: літ. prašýti, prašau ’патрабаваць, прасіць’, лат. prasít, prasu ’тс’, лац. precor, ‑ārī ’прасіць’, procus ’жаніх’, гоц. fraćhnan ’пытанне’, ст.-в.-ням. fraga ’пытанне’, fragen, fragon ’пытаць’, ст.-інд. praçnás ’пытанне’, авеcц. frasa‑ ’пытанне’ і г. д. (Траўтман, 216; Мюленбах-Эндзелін З, 377; Вальдэ-Гофман 2, 346 і наст.; Уленбек, 173; Фасмер, 3, 378). Сюды прасі́льнік ’чалавек, які запрашае на вяселле’ (Сцяшк. Сл.), мн. л. просылныкі ’тс’ (Сл. Брэс.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Pulchrum esi praestare cuncta, nil exigere

Цудоўна ўсё даваць і нічога не патрабаваць узамен.

Прекрасно всё давать и ничего не требовать взамен.

бел. Хто дае, той сам мае. Лепей людзям даць, чым самому прасіць.

рус. Лучше дать, нежели взять. Дай Бог подать, не дай Бог просить. Приведи Бог подать, не приведи Бог принять. Лучше подать через порог, чем стоять у порога.

фр. Il y a plus de bonheur à donner qu’à recevoir (Больше счастья, когда даёшь, чем когда получаешь). La main qui donne est au-dessus de celle, qui reçoit (Рука, которая даёт, выше той, которая получает/принимает).

англ. Give and take (Кто даёт, тот и получает).

нем. Geben ist seliger denn Nehmen (Давать ‒ душевнее, чем брать).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

дагаво́рвацца несов.

1. (уславливаться) догова́риваться, угова́риваться;

2. (доходить до чего-л. в разговоре) догова́риваться;

1, 2 см. дагавары́цца;

3. разг. (просить намёками) выпра́шивать; заи́скивать;

4. страд. догова́риваться, доска́зываться; см. дагаво́рваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пыта́цца несов.

1. (у каго) спра́шивать (кого, у кого);

ён пыта́ўся ў людзе́й, ці не ба́чылі ко́ней — он спра́шивал люде́й (у люде́й), не ви́дели ли они́ лошаде́й;

2. (просить разрешения) спра́шиваться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасі́цца несов.

1. в разн. знач. проси́ться;

п. на като́к — проси́ться на като́к;

дзіця́ не про́сіцца — ребёнок не про́сится;

2. проси́ть поща́ды;

з языка́ про́сіцца — с языка́ про́сится;

само́ про́сіцца — само́ про́сится

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спра́шивать несов.

1. (обращаться с вопросом) пыта́ць (каго), пыта́цца (у каго), запы́тваць (каго), запы́твацца (у каго);

2. (просить) прасі́ць;

3. (требовать) патрабава́ць; (взыскивать) спаганя́ць;

4. (вызывать) выкліка́ць; (звать) клі́каць; (требовать) патрабава́ць; см. спроси́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спра́шиваться

1. (просить разрешения) пыта́цца (у каго); см. спроси́ться;

2. безл. / спра́шивается а) паўстае́ пыта́нне, трэ́ба запыта́цца; б) (в математических задачах) трэ́ба адказа́ць;

спра́шивается, ско́лько дней вы бу́дете э́то перепи́сывать паўстае́ пыта́нне (трэ́ба запыта́цца), ко́лькі дзён вы бу́дзеце гэ́та перапі́сваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)