◎ Прэ́рва ’перапынак’, ’перашкода’ (Нас., Байк. і Некр., Яруш.), прорва, прэрвяны ’дождж з перапынкамі’ (шчуч., ЛА, 2), прорва ’прамежак паміж дамамі ў вёсцы’, ’прастора паміж дзвюма вёскамі’ (бераст., ЛА, 5). З польск. przerwa ’перапынак’. Параўн. прорва (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

żarłok

м. абжора, аб’ядайла, прорва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ábgrund

m -(e)s, -gründe про́рва, бе́здань

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

otchłań

ж. прорва, бездань, бяздонне; прадонне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

precipice [ˈpresəpɪs] n. абры́ў; про́рва, бе́здань;

be on the edge of a precipice стая́ць на краі́ бе́здані (перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Прадонне ’бездань, бяздонне’, ’прорва’ (ТСБМ, Др.-Падб., Гарэц., Нас., Касп., Сл. ПЗБ), прадо́нная ’тс’ (Нас.). Гл. бездань; аднак у дадзеным выпадку цяжкасці ўзнікаюць з семантыкай прыстаўкі. Не выключаны што гэта калька (прынамсі, частковая) літ. pragaras ’пекла, апраметная’ або pragarmė ’бездань, прорва’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

chasm [ˈkæzəm] n.

1. lit. глыбо́кая раско́ліна; бе́здань, бяздо́нне; про́рва, прадо́нне

2. fml глыбо́кае разыхо́джанне (у поглядах, густах); неадо́льная супярэ́чнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ліхоцце ’ўвасабленне зла, ліха’ (Янк. 3.), ліхоццё ’дрэнь’, ’пагібель, прорва’ (Нас.). Да ліха, ліхата́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Про́валь, про́вэль ’прорва, бездань’ (Нас., Нікан.). Рус. прова́ль ’тс’. Дэрыват ад правалі́ць(ца) з суф. ‑ь. Гл. яшчэ права́лле.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

yawn​2 [jɔ:n] v.

1. пазяха́ць; зява́ць;

make smb. yawn наганя́ць на каго́-н. нуду́, сон

2. зе́ўраць;

a yawning gap вялі́кая про́рва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)