squawk​2 [skwɔ:k] v.

1. гагата́ць; клеката́ць; квахта́ць, куда́хтаць

2. infml, joс. гу́чна ска́рдзіцца, пратэстава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

deprecate

[ˈdeprəkeɪt]

v.

асуджа́ць; во́стра выступа́ць супро́ць; пратэстава́ць супро́ць каго́-чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

protest​2 [prəˈtest] v.

1. (about/against/at) пратэстава́ць; пярэ́чыць

2. заяўля́ць, сцвярджа́ць, насто́йваць (у адказ)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вэтава́ць ’помсціць’ (Нас.), павэтава́ць, адвэтава́ць. Запазычанне з польск. odwetować, powetować ’кампенсаваць’ (а гэта з ням. крыніцы; гл. Брукнер, 607). Іншага Паходжання ст.-бел. ветовати ’заяўляць вета, пратэставаць’ (Булыка, Запазыч., 61): < польск. wetować < лац. vetō, ‑are (Брукнер, 607–608).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ве́та ’забарона, адмена якіх-небудзь рашэнняў’ (КТС, БРС). Паводле Крукоўскага, Уплыў, 80, запазычана з рус. мовы. У старабеларускіх помніках не адзначана; дзеяслоў ветовати ’пратэставаць, заяўляць’ (з XVI ст.) паходзіць са ст.-польск. wetować < лац. veto ’не дазваляю, забараняю’ (Булыка, Запазыч., 61; Брукнер, 607).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бунтава́ць

(польск. buntować, ад ням. Bund = звязак)

1) падымаць бунт, удзельнічаць у бунце;

2) перан. выказваць крайнюю незадаволенасць, пратэставаць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

protest​1 [ˈprəʊtest] n. (against) пратэ́ст; пярэ́чанне;

in protest у знак пратэ́сту;

make protest пратэстава́ць

♦

under protest вы́мушана, су́праць во́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vocally [ˈvəʊkəli] adv.

1. вака́льна, у спе́вах;

She was successful vocally. Як вакалістка яна мела поспех.

2. гу́чна, уго́лас;

protest vocally пратэстава́ць уго́лас

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Éinwand

m -s, -wände пярэ́чанне; адгаво́рка

~ erhében* — пярэ́чыць, пратэстава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éinspruch

m -s, -sprüche пярэ́чанне, пратэ́ст, прэтэ́нзія, за́кід

~ erhében* — пратэстава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)