пасу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь; зак.

1. каго-што. Злёгку перасунуць, перамясціць.

П. стол да сцяны.

2. перан., што. Прасунуць наперад.

П. сваю працу.

|| незак. пасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папрасо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Прасунуць, прадзець у што‑н. усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праці́снуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак., што.

1. Моцна націснуўшы, праламаць, увагнуць.

П. шыбу.

П. канапу.

2. Праштурхнуць, прасунуць намаганнем праз што-н. вузкае, цеснае.

П. руку ў шчыліну.

|| незак. праціска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прасоўваць — прасунуць (у 1, 2 знач.) і прасоўвацца — прасунуцца (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przesunąć

зак.

1. прасунуць;

2. перасунуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прапхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Прасунуць штуршком. Вароты аселі на снег, не хацелі адчыняцца. Падняўшы іх, .. [Леанід] прапхнуў па снезе. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрапуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што. Прапусціць усіх, многіх або ўсё, многае, даць прайсці, праехаць усім, многім.

П. пешаходаў.

2. што. Прасунуць, працягнуць праз што-н. усё, многае.

П. правады праз адтуліны.

3. што. Зрабіць многа пропускаў.

П. радкі верша.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напрасо́ўваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Прасунуць куды‑н. або праз што‑н. вялікую колькасць чаго‑н.

напрасо́ўваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да напрасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праштурхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; каго-што.

1. Прасунуць, прапіхнуць штуршком.

2. перан. Разм. Паскорыць ажыццяўленне, рашэнне чаго‑н.; даць ход чаму‑н. Праштурхнуць справу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасадзі́ць

1. (праткнуць) dúrchstechen* vt;

2. (прасунуць) dúrchstecken vt, dúrchschieben* vt; dúrchzwängen vt (з цяжкасцю)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)