вяшча́ць, ‑ае; незак., што.

1. Прадказваць, прадракаць, прарочыць што‑н. Вяшчаць бяду. Вяшчаць смерць. □ Над новай салдацкай сялібай Галуб распраўляе крыло. Вяшчае ён мір. Калачынскі.

2. Перадаваць па радыё. Радыёканцэрт па заяўках. Дыктар вяшчае службова-расчулена... Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

únken

vi

1) ква́каць

2) разм. ка́ркаць, праро́чыць бяду́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wieścić

незак. кніжн.

1. прадракаць, прарочыць

2. абвяшчаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bode

I [boʊd]

v.

прадвяшча́ць, праро́чыць

•

- bode ill

- bode well

II

n., p.t. of bide

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

предвеща́ть несов.

1. книжн., уст. (предрекать) прадвяшча́ць, прадрака́ць; (предсказывать) прадка́зваць; (пророчить) праро́чыць;

2. (служить предзнаменованием) служы́ць прыме́тай; прадвяшча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ара́кул, ‑а, м.

1. Месца, храм, дзе ў Старажытнай Грэцыі, Рыме і краінах старажытнага Усходу жрацы прарочылі ад імя бога. Дэльфійскі аракул. Дадонскі аракул.

2. Бажаство, якое прарочыць; жрэц, што дае адказы, прароцтвы быццам ад імя бога. // перан. Кніжн. Асоба, чые меркаванні прызнацца бясспрэчнай ісцінай, адкрыццём.

3. Уст. Варажбітная кніга.

[Лац. oraculum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

forebode

[fɔrˈboʊd]

1.

v.t.

1) перасьцерага́ць; прадка́зваць

2) прадчува́ць (не́шта благо́е)

2.

v.i.

прадчува́ць; прадрака́ць, праро́чыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

croak

[kroʊk]

1.

n.

ква́каньне n. (жа́баў), ка́рканьне n. (варо́ны, крумкача́)

2.

v.i.

1) ква́каць, ка́ркаць

2) бурчэ́ць, нарака́ць, праро́чыць бяду́, кра́каць

3) Sl. паме́рці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ándeuten

vt намяка́ць, ука́зваць; намяча́ць, абазнача́ць

das déutet nichts Gú- tes an — гэ́та нічо́га до́брага не праро́чыць

flüchtig ~ — бе́гла абмалява́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

augur

[ˈɔgər]

1.

n.

1) аўгу́р (у стары́м Ры́ме)

2) праро́к -а m.; прадказа́льнік -а m.

2.

v.t.

прадка́зваць, прадвяшча́ць

3.

v.i.

прадка́зваць, прадба́чваць, праро́чыць, прадвяшча́ць

it augurs well — Гэ́та до́брая прыкме́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)