грот², -а, М гро́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Ніжні прамы парус на грот-мачце.

○

Грот-мачта — сярэдняя, самая высокая мачта на парусных і вёсельных суднах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перано́сны, -ая, -ае.

1. Прыстасаваны для пераносу.

Пераносная радыёстанцыя.

2. Пра сэнс, значэнне слова, выразу: не літаральны, не прамы, метафарычны.

|| наз. перано́снасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

эзо́павы, -а і эзо́паўскі, -ая, -ае.

Мова, стыль і пад., багатыя алегорыямі, намёкамі і іншымі прыёмамі з мэтай скрыць прамы (асноўны) сэнс выказвання.

Эзопава мова.

Эзопаўскі стыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

candid [ˈkændɪd] adj. шчы́ры, чыстасардэ́чны, адкры́ты, праўдзі́вы, прамы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ма́рсель, ‑я, м.

Спец. Прамы чатырохвугольны парус на мачце, які падымаецца над ніжнім галоўным парусам.

[Гал. marszeil].]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павіля́сты, ‑ая, ‑ае.

Абл. Не прамы, звілісты. Прыходзілася ісці туды, куды кіравала павілястая сцежка. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́тэт, ‑а, М ‑тэце, м.

Кожная з дзвюх старон у прамавугольным трохвугольніку, якія ўтвараюць прамы вугал.

[Ад грэч. káthetos — адвес.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эзо́паўскі, ‑ая, ‑ае.

Багаты алегорыямі, намёкамі з мэтай скрыць прамы сэнс выказвання. Эзопаўскі стыль. Эзопаўская мова.

[Ад імя старажытнагрэчаскага байкапісца Эзопа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прама...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) з прамым (у 1 знач.), напр.: прамабортны, прамадзюбы, прамазубы, прамакрылы;

2) прамы (у 1 знач.), напр.: прамавугольнік, прамаідучы, праманакіраваны, прамарослы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

descendant [dɪˈsendənt] n. нашча́дак;

a direct descendant прамы́ нашча́дак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)