tribal chief
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
tribal chief
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
князь, -я,
1.
2. Тытул такіх асоб, які перадаваўся ў спадчыну або прысвойваўся царом як узнагарода, а таксама асоба, якая мела такі тытул.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
dowódca
1. камандзір;
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
плебе́йства, ‑а,
1.
2. Плебейскае паходжанне.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ду́чэ
(
тытул фашысцкага дыктатара Б. Мусаліні ў Італіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
leader
1. (of) лі́дар; кіраўні́к;
2.
3.
4.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
фю́рэр
(
назва правадыра нацысцкай партыі ў фашысцкай Германіі Гітлера.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
атама́н
1. Atamán
2. (
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
БАСІЛЕ́Й,
басілеўс (
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
васіле́ўс
(
1)
2) тытул імператара ў Візантыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)