przewodnik wycieczek — кіраўнік турыстычнай групы;
2. правадыр;
3. даведнік (кніга);
4.фіз., хім.праваднік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Wärmeleiter
m -s, - фіз.правадні́к цяпла́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Bérgführer
m -s, - правадні́к (у гарах)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Strómleiter
m -s, - эл.правадні́к (то́ку)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
электро́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
1.Праваднік, пры дапамозе якога частка электрычнага ланцуга, што ўтвараецца правадамі, злучаецца з часткай ланцуга, што праходзіць у неметалічным асяроддзі (вадкасці, газе і інш.).
Дадатны э. (анод). Адмоўны э. (катод).
2. Элемент канструкцыі, па якім куды-н. падводзіцца электрычны ток.
Зварачны э.
|| прым.электро́дны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
антэ́на, ‑ы, ж.
Праваднік або сістэма праваднікоў, якія служаць для выпраменьвання радыёхваль у час радыёперадачы або для іх улоўлівання ў час прыёму. Антэна перадатчыка. Прыемная антэна. Рамачная антэна.
[Ад лац. antenna — мачта.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
gid
м.
1.кніжн. гід, праваднік;
2.кніжн. даведнік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Scháffner
m -s, - канду́ктар; правадні́к (пасажырскага вагона)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Правады́р ’ідэйны, палітычны кіраўнік партыі, клана’, ’той, хто кіруе племям, войскам, атрадам’ (ТСБМ, Гарэц.). Укр.провода́рь, проводи́рь ’праваднік, важаты’. Ад праводзіць з усх.-слав. суф. *‑yrʼ, параўн. павадыр. Меркаванні Кюнэ (Poln., 90) пра польскі ўплыў беспадстаўныя, гл. Банькоўскі, 2, 796.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ка́бель, ‑лю, м.
Герметычна ізаляваны праваднік (або некалькі такіх праваднікоў у адной ахоўнай абалонцы), які служыць для падводнай і падземнай перадачы электрычнай энергіі, для сігналізацыі, сувязі і пад. Электрычны кабель. Тэлефонны кабель.
[Гал. kabel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)