уве́зці, увязу́, увязе́ш, увязе́; увязём, увезяце́, увязу́ць; увёз, уве́зла; увязі́; уве́зены; зак., каго-што ў што.

Везучы, даставіць куды-н., унутр чаго-н.

У. тавары з-за мяжы.

|| незак. уво́зіць, -о́жу, -о́зіш, -о́зіць.

|| наз. уво́з, -у, м.; прым. увазны́, -а́я, -о́е.

Увазная пошліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вывазны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае дачыненне да вывазу (у 1 знач.).

2. Звязаны з вывазам тавараў за мяжу. Вывазны тарыф. Вывазная пошліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увазны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да ўвозу (у 1 знач.). Увазная сыравіна. // Які збіраецца, спаганяецца за ўвоз тавараў з-за мяжы. Увазная пошліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

customs [ˈkʌstəmz] n. pl.

1. мы́тня, тамо́жня;

customs duty/duties мы́та, мы́тная/тамо́жная по́шліна;

a customs officer мы́тнік, тамо́жнік;

go through customs and passport control прайсці́ мы́тны/тамо́жны агля́д і па́шпартны кантро́ль

2. мы́та, мы́тная/тамо́жная по́шліна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Важні́чаепошліна за ўзважванне’ (Нас.). Да важнічы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тары́ф, ‑у, м.

Афіцыйна ўстаноўленая сума збораў, аплаты за што‑н. Чыгуначны тарыф. Таможны тарыф. Тарыфы заработнай платы.

•••

Забаронныя тарыфы — тое, што і забаронныя пошліны (гл. пошліна).

[Фр. tarif.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тамо́жны в разн. знач. тамо́женный;

~ная по́шліна — тамо́женная по́шлина;

т. двор — тамо́женный двор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Zllgebühr

f -, -en мы́тны пада́так, мы́тная по́шліна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Geb. bez.

= Gebühr bezahlt –

камерц. пошліна заплачана

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

importowy

importow|y

імпартны;

cło ~e — імпартная пошліна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)