губкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Падобны да губкі ​2 (у 2 знач.); порысты. Губкаватая рызіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

губча́ты, ‑ая, ‑ае.

Падобны на губку ​2 (у 2 знач.); порысты. Губчатае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пенашкло́, ‑а, н.

Порысты цеплаізаляцыйны матэрыял, які вырабляецца са шкла ці шкляной масы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флама́стэр, ‑а, м.

Карандаш, у якім пішучым элементам з’яўляецца порысты стрыжань, насычаны фарбавальнікам.

[Англ. flowmaster.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

porowaty

порысты, сітаваты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пенасіліка́т, ‑у, М ‑каце, м.

Будаўнічы матэрыял з вапны і молатага пяску; порысты бетон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fungous

[ˈfʌŋgəs]

adj.

губча́ты, губкава́ты; по́рысты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pórig

a по́рысты, наздрава́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ячэ́істы, ‑ая, ‑ае.

З мноствам ячэек; порысты, наздраваты. Ячэістая цэгла. □ Бялізнавыя палічкі шафаў маюць ячэістае запаўненне. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

porös

a по́рысты, наздрава́ты, ры́хлы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)