падпаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; зак., што.

Трохі распароць знутры. Падпароць падкладку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; зак., каго.

Разм. Забіць, закалоць чым‑н. вострым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаро́ць, -пару́, -по́раш, -по́ра; -пары́; зак., чаго.

1. Распароць нейкую колькасць чаго-н. сшытага.

Н. сарочак.

2. Пашкодзіць чым-н. вострым.

Н. руку.

|| незак. напо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́ры мн. по́ры, род. пор;

по́ра ед. по́ра, -ры ж.; сітаві́ны, -він, ед. сітаві́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́ры, ед. по́ра ж., в разн. знач. по́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сухме́нь ж., разг. (сухая жаркая пора) сушь, сухме́нь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; зак., што.

Разм. Скончыць распорванне чаго‑н.; распароць да пэўнага месца. Дапароць плацце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сеноко́сный сенако́сны;

сеноко́сная пора́ сенако́с, касьба́, касаві́ца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мікрапары́т

(ад мікра- + пора)

сілікатны дробнапорысты цеплаізаляцыйны матэрыял.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сітаві́на ж.

1. см. по́ра;

2. (болезнь древесины) ситови́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)