sully

[ˈsʌli]

v.t. -llied, -llying

пэ́цкаць, бру́дзіць; пля́міць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

singe [sɪndʒ] v. асма́льваць, смалі́ць

singe one’s feathers/wings ≅ апячы́ся на чым-н.;

singe one’s reputation псава́ць, пля́міць сваю́ рэпута́цыю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пля́йма ’пляма’ (Касп., Нас., Растарг.; ашм., Стан.; дубр., ЛА, 3; шуміл., Сл. ПЗБ), кляйміцьпляміць’ (Стан.). Відаць, да пляма (гл.) з устаўным ‑и‑, як у войстры < востры. Плямлю/ плойма ’пляма’ (беш., Нар. сл.), плямо, пляшкі ’тс’ (паст., чэрв., беш., ЛА, 3) аформлены пад уплывам рус. пятно ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

brukać

незак.

1. пэцкаць; брудзіць;

2. перан. пляміць; ганьбіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

blot

[blɑ:t]

1.

v.t.

1) пля́міць, запля́мваць чарні́лам, садзі́ць кля́ксу

2) прамака́ць, сушы́ць прамака́ткай

3) Figur. пля́міць, га́ньбіць

2.

v.i.

пля́міцца

3.

n.

кля́кса f.; пля́ма f.; хі́ба, га́ньба f.

- blot out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

singe

[sɪndʒ]

1.

v.t.

1) абсма́льваць

2) informal псава́ць, пля́міць (рэпута́цыю)

2.

n.

апёк -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blotch

[blɑ:tʃ]

1.

n.

1) вялі́кая пля́ма

2) прышч -а́ m.

2.

v.t.

1) пля́міць

2) абсыпа́ць прышча́мі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

szargać

незак.

1. пэцкаць, брудзіць;

2. пляміць, ганьбіць;

szargać dobre imię — ганьбіць добрае імя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

speck

[spek]

1.

n.

1) пля́мка f.; кра́піна, кра́пінка f.

2) ча́стачка, крупінка f.

a speck of dust — пылі́нка f.

2.

v.t.

пля́міць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kazić

незак. уст.

1. псаваць, скажаць;

kazić obyczaje — псаваць звычаі;

2. пэцкаць, брудзіць;

kazić honor — пляміць гонар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)