ла́паць¹, -пця, мн. -пці, -пце́й, м.

1. Плецены абутак з лыка, бяросты ці вяровак.

Лазовыя лапці.

2. перан. Адсталы, некультурны чалавек.

◊

Абуць у лапці (разм., жарт.) — абдурыць, ашукаць і пасмяяцца з каго-н.

|| памянш. ла́пцік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.).

|| прым. ла́пцевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нага́йка

(укр. нагайка, ад цюрк. nagaj = нагаец)

кароткі раменны плецены бізун.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цэлатэ́кс

[ад цэлю(лоза) + лац. tex = плецены]

адзін з замяняльнікаў скуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

bootee

[bu:ˈti:]

n.

1) дзіця́чы бо́цік (ча́ста пле́цены)

2) да́мскі каро́ткі бот

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сута́ж

(фр. soutache, ад венг. sujtàs)

тонкі шаўковы або ваўняны плецены шнурок.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кноп

(гал. knoop)

мар. плецены вузел у выглядзе патаўшчэння на канцы троса або снасцей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Сапе́та ’спецыяльная сетачка для захавання злоўленай рыбы ў жывым выглядзе’ (бых., КЭС), сапэ́тка ’саламяны мат’ (Анох.), ’кошык, сплецены з лазы, дроту’ (Сцяшк. Сл.). Рус. сапётка ’вулей, плецены з пруццяў вярбы’ (Каўказ), ’кош для пасадкі злоўленай рыбы’ (дан., церск.), укр. сапе́т, сапе́та, сапе́тка ’вялікі плецены кош на калёсы’, ’плецены з лазы ручны кош’, польск. sepet ’скрынка’. З тур., крым.-тат. säpät ’кош’ (Радлаў, 4, 495), якое з перс. (Гл. Локач, 139; Фасмер, 3, 558; Брукнер, 485).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Geflécht

n -(е)s, -e

1) пляце́нне

2) пляцёнка, пле́цены вы́раб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вяро́вачнікі ’плецены абутак з вяровак’ (Інстр. III). Беларускае. Утворана ад прыметніка вяровачны пры дапамозе суф. ‑ік‑і.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dziany

dzian|y

1. трыкатажны;

wyroby ~e — трыкатажныя вырабы;

2. вязаны, плецены

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)