пласты́чны, -ая, -ае.

1. гл. пластыка.

2. Здольны пад ціскам мяняць форму; не ломкі, плаўкі.

Пластычныя масы (матэрыялы, атрыманыя з прыродных або штучных злучэнняў — палімераў, якія фармуюцца пры награванні і пад ціскам і захоўваюць нададзеную форму).

3. Які мае адносіны да хірургічнай перасадкі скуры і бліжэйшых падскурных тканак.

Пластычная аперацыя.

4. Прыгожы гарманічнасцю сваіх форм і рухаў, плаўны.

П. танец.

|| наз. пласты́чнасць, -і, ж. (да 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

артрапла́стыка

(ад артра + -пластыка)

хірургічная аперацыя, якая аднаўляе рухомасць суставаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рытмапла́стыка

(ад рытм + пластыка)

сістэма фізічных практыкаванняў для ўсебаковага гарманічнага развіцця цела.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

алапла́стыка

(ад ала- + -пластыка)

хірургічны метад замяшчэння дэфектаў органаў або тканак штучнымі матэрыяламі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арганапла́стыка

(ад орган + пластыка)

пластычная аперацыя па ўтварэнню страчаных органаў (напр. носа, сустава).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

астэапла́стыка

(ад астэа + -пластыка)

аперацыя па перасадцы касцявой тканкі, каб выправіць дэфекты косці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кератапла́стыка

(ад гр. keras, -atos = рог + пластыка)

перасадка рагавіцы вока пры бельмах з мэтай вяртання зроку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рынапла́стыка

(ад гр. rhis, -inos = нос + -пластыка)

аднаўленне носа або выпраўленне яго формы з дапамогай пластычнай хірургіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

таракапла́стыка

(ад гр. thoraks, -akos = грудзі + пластыка)

аперацыя выразання некалькіх рабрын з мэтай змены аб’ёму грудной клеткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гальванапла́стыка

(ад гальвана- + пластыка)

атрыманне металічных копій вырабаў электралітычным спосабам; выкарыстоўваецца пры вырабе друкарскіх матрыц, грампласцінак і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)