слюдзяны́ в разн. знач. слюдяно́й;

с. бляск — слюдяно́й блеск;

с. пласт — слюдяно́й пласт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штык², -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (спец.).

Пласт зямлі на глыбіню палатна рыдлёўкі.

Глыбінёй у два штыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

магу́тны, -ая, -ае.

1. Вельмі вялікі, значны (па сіле, велічыні).

М. ўдар.

М. ўраган.

2. Які мае вялікую магутнасць (у 2 знач.).

М. рухавік.

3. Тоўсты, масіўны (пласт, слой).

М. пласт гліны.

4. 3 вялікімі вытворчымі і матэрыяльнымі магчымасцямі.

Магутная краіна.

|| наз. магу́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

газано́сны, -ая, -ае.

Які змяшчае ў сабе прыродны газ¹ (у 1 знач.).

Г. пласт.

|| наз. газано́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

layer​1 [ˈleɪə] n. (of) слой, пласт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ply​1 [plaɪ] n. слой, пласт, сто́лка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ляме́ш, лемяша́, мн. лемяшы́, лемяшо́ў, м.

Частка плуга, якая падразае пласт зямлі знізу і адвальвае яго.

|| прым. ляме́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

coating [ˈkəʊtɪŋ] n. слой, пласт (фарбы); по́крыва, пакрыццё

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Слой (у геалогіі), гл. Пласт

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

наро́г, -а, М -ро́зе, мн. -і, -аў, м.

Частка плуга, якая падразае пласт зямлі знізу і перадае яго на адвал.

|| прым. наро́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)