франкава́ць сов. и несов., спец. франки́ровать;

ф. пісьмо́ — франки́ровать письмо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начерта́тельный / начерта́тельная геоме́трия мат. начарта́льная геаме́трыя;

начерта́тельное письмо́ лингв. начарта́льнае пісьмо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́шный ист. со́шны;

со́шная па́хота со́шнае во́рыва;

со́шное письмо́ со́шнае пісьмо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пісьмо́ ’ўменне пісаць і само пісанне’, ’сістэма графічных знакаў’, ’ліст’ (ТСБМ, Яруш., Нас., Бяльк., ТС, Сл. ПЗБ), ’вучонасць, пісьменнасць’ (Варл.), укр. письмо́, рус. письмо: польск. pismo ’ліст, карэспандэнцыя’, ’пісьмовы дакумент’, ’газета’, н.-луж. pismo ’ліст’, ’дакумент’, в.-луж. pismo ’шрыфт’, ’почырк’, ’рукапіс’, ’афіцыйны дакумент’, чэш. písmo ’шрыфт, літары’, славац. písmo ’тс’, ’сістэма знакаў’, ’почырк’, ’папера, дакумент’, славен. písmo ’ліст’, ’узор’, písme ’літара’, серб.-харв. писмо ’ліст’, ’дакумент, пасведчанне’, харв. pȋsmo ’почырк’, макед. пи́смо ’ліст’, ’дакумент’, балг. пасма ’ліст’. Прасл. *pisьmo, роднаснае літ. piešìmas ’маляванне, мазня’ < piēšti ’рысаваць, пісаць вугалем’ (Зубаты, SF, 2, 86; Буга, РФВ, 73, 335; Траўтман, 211; Фасмер, 3, 268; Бязлай, 3, 41–42). Да піса́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

со́шны со́шный;

~нае во́рыва — со́шная па́хота;

○ ~нае пісьмо́ — ист. со́шное письмо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суправаджа́льны сопроводи́тельный; сопровожда́ющий;

~нае пісьмо́ — сопроводи́тельное письмо́;

~ныя акалі́чнасці — сопровожда́ющие обстоя́тельства

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пісьмя́, ‑мені ’граматнасць’ (Нас.), пісьмёны ’старажытныя пісьмовыя знакі, літары’ (ТСБМ), стараж.-рус. письмя ’пісьмовы знак, літара’ (1057 г.), ’пісьмовы тэкст, тое, што напісана’ (XII ст.), святая, священная писмена ’Святое письмо’ (1073 г.); ст.-польск. piśmię = польск. pismo, чэш., славац. písmeno ’літара’, ст.-слав. писмѧ ’літара’, ’пісьмёны’. Прасл. дыял. *pisьmę паходзіць з *pisьmo (Бязлай, 3, 41). Да пісьмо (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заказны́ в разн. знач. заказно́й;

~но́е пісьмо́ — заказно́е письмо́;

з. касцю́м — заказно́й костю́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ара́бский ара́бскі;

ара́бская ло́шадь ара́бскі конь;

ара́бские ци́фры ара́бскія лі́чбы;

ара́бское письмо́ ара́бскае пісьмо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпіса́ць сов.

1. см. апіса́ць 2;

2. отве́тить на письмо́, написа́ть в отве́т, отписа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)