Жа́мка ’пернік’ (Мат. Гом., Нар. словатв., 127). Рус.кур.жа́мка ’тс’, кастр. (1853 г.) жа́мочка ’ласая ежа з маку і мёду’, пск., калін., сімб., куйбыш.жамо́к ’пернік’, ’сціснуты кавалак ежы (напр., хлеба)’, горк., калін., куйбыш., валаг., алан.же́мо́к ’пернік з мядовага цеста’. Параўн. яшчэ славен.žemèk ’рэчыва з сыру, якое выціскаецца’, серб.-харв.жѐмичка ’белы хлябец’ звязана, відаць, з жемља ’тс’ < ням.Semmel. Утворана суфіксам ‑ък‑ ад дзеяслоўнай асновы жьм‑, жем‑ ’ціснуць’. Гл. жмаць, жаць2.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Prínte
f -, -n пе́рнік (з вострымі прыправамі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Мядовік ’пернік з мёдам’ (лоеў., Мат. Гом.). Рус.пск., смал.медовик ’пірог з мёдам’. Да мядовы < мёд (гл.).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ма́кавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да маку. Макавае зярнятка.// Зроблены, прыгатаваны з маку, з макам. Макавы пернік,
2.узнач.наз.ма́кавыя, ‑ых. Сямейства двухдольных раслін, да якога адносяцца мак, чыстацел і інш.
•••
Макавага зярнятка (макавай расінкі) у роце не былогл. быць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Мядоўка1 ’пакрывец лекавы, Anchusa officinalis L.’ (гродз., Кіс.). Да мёд (гл.). Матывацыя: гэта меданосная расліна. Параўн. укр.медуниця польова, польск.miodanka.
◎ Мядоўка2, медоўка ’сіняк звычайны, Succisella Reck.’ (мазыр., Жыв. сл.). Відаць, да мёд (гл.), хаця сувязь (матывацыя) застаецца няяснай.
◎ Мядоўка3б.-каш. ’пернік з мёдам’, чачэр. ’напітак з мёду’, жлоб. ’салодкая груша’ (Мат. Гом.). З польск.miodówka ’пернік’, ’салодкая груша, яблык’. Параўн. таксама і рус.свярдл.медовка ’брага, настаяная на мёдзе’. Да мёд (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
carrot[ˈkærət]n.
1. мо́рква
2.infml абяца́ная ўзнагаро́да
♦
the carrot and (the) stick бізу́н і пе́рнік;
hold out/offer a carrot to smb. спакуша́ць, прапано́ўваючы ўзнагаро́ду/прывіле́і
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ *Мядоўнік1, іван., пін.мэдбу́нік ’мядовы пернік’ (слонім., Сцяшк. Сл.; Вешт. дыс.). Польск.miodownik ’тс’. Параўн. ст.-рус.медовникъ, якому ў «Лексиконе полоно-словенском» (1670 г., с. 193) адпавядае польск.piernik. Аднак ст.-польск.miodounik ’пернік’ (Reczek S., Podręczny sł. dawnej polszczyzny, 210). Таму бел. лексему можна лічыць запазычанай з польск. мовы.
◎ Мядоўнік2 ’яснотка (глухая крапіва), Lamium album L.’ (маг., Кіс.), лельч.мідоўнік ’канюшына лугавая, Trifolium pratense L.’, пін.медоўніца ’пакрывец лекавы, Anchusa officinalis L.’ (Бейл.), мядулька ’кветка чырвонай лугавой канюшыны’ (міёр., Жыв. сл.), ’медуніца, Pulmonaria L.’ (свісл., Сл. ПЗБ|. Да мёд (гл.): усе расліны — добрыя меданосы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пумперлік ’мамотка’ (Шымк. Собр.). Няясна. Магчыма, з ням.Pumpernickel ’пернік; таўстушка’, менш верагодна — ідэнтычнае з укр.пімперля ’недаростак, малалетка’, запазычанага з заходнеславянскіх моў, параўн. польск.pimperlaj ’карлік, карапуз, малеча’, чэш.рітргіе ’лялька, марыянетка’, славац.pimprlik ’тс’, што з ням.Рітріег ’песта’, pimpelig, pimperlich ’распешчаны’ (ЕСУМ, 4, 406).