convincing

[kənˈvɪnsɪŋ]

adj.

перакана́льны, перакана́ўчы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

persuasive

[pərˈsweɪsɪv]

adj.

перакана́ўчы, перакана́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ва́жкі, -ая, -ае.

1. Які мае значную вагу пры невялікім аб’ёме.

В. тавар.

2. перан. Пераканаўчы.

В. доказ.

Важка (прысл.) гаварыць.

3. перан. Пазбаўлены лёгкасці; цяжкі.

Важкія крокі.

|| наз. ва́жкасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

éindringlich

a насто́йлівы, перакана́ўчы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

conclusive

[kənˈklu:sɪv]

adj.

заклю́чны; выраша́льны; перакана́ўчы (до́каз)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перакана́льны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і пераканаўчы. Нешматлікія, скупыя дэталі ствараюць пераканальны вобраз, у якім нявольнік уласнасці і чалавек жывуць побач. Кучар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́казны, ‑ая, ‑ае.

1. Які можа быць даказан. Доказнае палажэнне.

2. Які з’яўляецца добрым доказам, пацвярджае што‑н.; пераканаўчы, грунтоўны. Доказная аргументацыя. Доказнае пярэчанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przekonywający

пераканаўчы, пераканальны;

dowód przekonywający — пераканальны довад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

schlágend

a тра́пны, перакана́ўчы

~er Bewéis — перакана́ўчы до́каз

~e Wétter — pl горн. рудні́чны газ

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

máchtvoll

a

1) магу́тны

2) перакана́ўчы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)