Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
przeważyć
зак.
1. пераважыць;
2. перасягнуць, перавысіць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
outdo
[,aʊtˈdu:]
v., -did, -done, -doing
1) зрабі́ць больш або́ лепш за каго́, пераплю́нуць каго́
2) перавы́сіць, перасягну́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wywyższyć się
зак.nad kim, nad kogoперасягнуць, перавысіцькаго; узвысіцца, узвялічыцца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
перавыша́цьнесов.
1. превыша́ть, превосходи́ть;
2. (пользоваться чем-л. в большей степени, чем дозволено) превыша́ть;
3. (обнаруживать превосходство) превосходи́ть;
1-3 см.перавы́сіць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Etat
[e'ta:]
m -s, -s
1) (дзяржа́ўны) бюджэ́т; каштары́с
2) штат, асабо́вы склад
den ~ überschréiten* — перавы́сіць шта́тны раскла́д
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ула́да, -ы, ДМ -дзе, ж.
1.адз. Права і магчымасць распараджацца кім-, чым-н., падпарадкоўваць сваёй волі.
Бацькоўская ў.
Перавысіць уладу.
Выпусціць каго-, што-н. з-пад сваёй улады.
Траціць уладу над сабой (губляць самакантроль). Быць ва ўладзе або пад уладай каго-, чаго-н. (пад уздзеяннем, уплывам; кніжн.). Пад уладай пачуццяў (перан.).
2.адз. Палітычнае панаванне, дзяржаўнае кіраванне і яго органы.
Вярхоўная ў.
Выканаўчая ў.
Быць ва ўладзе.
Прыйсці да ўлады.
3.мн. -ы, ула́д. Асобы з урадавымі і адміністрацыйнымі паўнамоцтвамі.
Мясцовыя ўлады.
◊
Ваша ўлада — рабіце, што хочаце, ваша справа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́перадзіць zuvórkommen*vi (s), voráuseilen vi (s) (каго-н.D); überhólen vt, überflǘgeln vt; überstéigen*vt (перавысіць);
вы́перадзіцькаго-н у пра́цыj-m den Rang áblaufen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
апярэ́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.
1. Рухаючыся ў адным кірунку з кім‑, чым‑н., апынуцца наперадзе; абагнаць. Мартын раптам скідае з сябе павольнасць. Абагнаць Аўгіню, апярэдзіць яе і першым даплыць да забітай качкі!Колас.// Зрабіць што‑н. раней за другога. Лёня ўжо збіраўся, як толькі яны наблізяцца да скрыжавання, пастукаць па брызенце, але яго апярэдзіў Хоміч.Брыль.
2.перан. Дасягнуць лепшых вынікаў у параўнанні з кім‑, чым‑н.; апынуцца наперадзе каго‑, чаго‑н. у якіх‑н. адносінах; перавысіць. Апярэдзіць графік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зацьмі́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго-што.
1. Засланіўшы сабою, зрабіць нябачным, непрыметным. Хмары зацьмілі сонца. □ Здаецца, свет звузіўся вакол цябе, шэрань зацьміла далягляд, і паветра насыпана пераднавальнічнымі подыхамі.Хадкевіч.// Пазбавіць магчымасці бачыць. Густы туман зацьміў вочы, і нейкі час Лагуцька ступаў наўгад, вобмацкам.Сіняўскі.
2.перан.Перавысіць каго‑н. сваімі якасцямі, заслугамі, адсунуць на задні план. Фельдфебель не мог адразу ачуняць ад такога геройства бацькі і зацьміць яго прыкладам яшчэ большай мужнасці.Брыль.