malowniczy

маляўнічы;

malowniczy pejzaż — маляўнічы пейзаж

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

урбаністы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да урбанізму, уласцівы урбанізму, з элементамі урбанізму. Урбаністычная музыка. Урбаністычная паэзія. Урбаністычны пейзаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rural [ˈrʊərəl] adj. се́льскі, вяско́вы;

rural scenery се́льскі пейза́ж;

rural customs вяско́выя звы́чаі;

rural economy се́льская гаспада́рка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

scenery [ˈsi:nəri] n.

1. краяві́д, пейза́ж;

mountain scenery го́рны краяві́д

2. theatre дэкара́цыі;

rolling scenery перасо́ўныя дэкара́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дупляна́ты, ‑ая, ‑ае.

Абл. Дуплаваты. Стары дуплянаты ясакар як бы самой прыродай яшчэ з незапомных часоў упісаны ў каралінскі пейзаж. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Lándschaftsbild

n -(e)s, -er жыв. ландша́фт, пейза́ж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дапіса́ць сов., в разн. знач. дописа́ть;

д. пісьмо́ — дописа́ть письмо́;

д. пейза́ж — дописа́ть пейза́ж;

д. арты́кул да сярэ́дзіны — дописа́ть статью́ до середи́ны;

д. не́калькі радко́ў — дописа́ть не́сколько строк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Відзік ’пейзажны малюнак у рамцы пад шклом’ (гродз., Сцяц., Словаўтв.); ’паштоўка’ (маз. Мат. Гом.). Укр. видик, рус. видик (памянш. ад від), польск. widok ’від, перспектыва, пейзаж, пейзажны малюнак’, чэш. viděk ’вёска, правінцыя, перыферыя’; ’пейзаж, від’, славац. vidiek ’тс’, серб.-харв. вѝдик ’гарызонт’; ’від’, макед. видик ’тс’. Запазычана з польск. widok; пры гэтым суфікс ‑ok заменены на беларускі ‑ік (з памяншальна-ласкальным адценнем). Пазней стала ўспрымацца як памяншальнае ад від (Сцяц., Словаўтв., 112).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

краяві́д Ландшафт, пейзаж (Касп.). Тое ж краебра́з, краёвідзь (Касп.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

дапіса́ць, -пішу́, -пі́шаш, -пі́ша; -пішы́; -пі́саны; зак., што.

1. Скончыць пісаць што-н.; напісаць да якога-н. месца.

Д. пісьмо.

Д. пейзаж.

2. Дадаць да напісанага; прыпісаць.

Д. некалькі радкоў.

У ведамасці ўсё можна д.

|| незак. дапі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. дапі́ска, -і, ДМ дапі́сцы, ж. і дапі́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)