пе́ўнік, ‑а, м.

Памянш.-ласк. да певень; малады певень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rooster

[ˈru:stər]

n.

пе́вень пе́ўня m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Góckel

m -s, - пе́вень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kur

м. абл. певень

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дзяўбці́ся, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -бе́цца; дзёўбся, дзяўбла́ся, -ло́ся; незак.

1. Мець звычку біцца дзюбай (пра птушак; разм.).

Гэты певень дзяўбецца.

2. Дзяўбці адзін аднаго.

Два пеўні дзяўбуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жаўтакры́лы, ‑ая, ‑ае.

З жоўтымі крыламі. Жаўтакрылы певень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

махнано́гі, ‑ая, ‑ае.

З махнатымі нагамі. Махнаногі певень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галагу́цкі, ‑ая, ‑ае.

Галандскі (пра народу курэй). Галагуцкі певень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каплу́н, ‑а, м.

Пакладаны певень, якога адкормліваюць на мяса.

[Ад ням. Kapphahn.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

peacock [ˈpi:kɒk] n. паўлі́н

♦

as proud as a peacock ≅ фанабэ́рысты як пе́вень

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)