Hóckstellung

f -, -en спарт. (паста́ва) на ку́кішках

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

по́за

(фр. pose)

1) пастава цела;

2) перан. прытворства, няшчырыя паводзіны (напр. фальшывая п.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вы́праўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Манера трымацца прама; пастава; знешні выгляд. Вайсковая выпраўка. Маладзецкая выпраўка. □ Генерал устаў з-за стала і пайшоў насустрач Русаковічу, любуючыся яго сабраным і падцягнутым выглядам, акуратнай, бездакорнай выпраўкай. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахі́л, -у, м.

1. гл. нахіліць, нахіліцца.

2. Пастава цела пад вуглом паміж гарызантальнай і вертыкальнай плоскасцю.

Н. дрэў.

3. Схіл, спуск, пакатая паверхня.

Круты н.

4. перан. Прыхільнасць, схільнасць, цяга да чаго-н.

Н. да музыкі.

5. Наяўнасць якіх-н. унутраных задаткаў, схільнасць да чаго-н.

Н. да прастуды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

attitude

[ˈætətu:d]

n.

1) ста́ўленьне n., падыхо́д -у m.

attitude toward school — ста́ўленьне да шко́лы

2) паста́ва, по́за f.

the attitude of a boxer ready to fight — паста́ва баксёра, гато́вага да бо́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

position​1 [pəˈzɪʃn] n.

1. ме́сца (знаходжання); размяшчэ́нне, распалажэ́нне; пазі́цыя;

in/out of position на сваі́м/не на сваі́м ме́сцы

2. стано́вішча, стан;

I’m not in the position to do it. У мяне няма магчымасці зрабіць гэта.

3. fml ме́сца, паса́да

4. (on) пазі́цыя, пункт по́гляду, адно́сіны

5. паста́ва; по́за

6. sport паста́ва, пазі́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

carriage [ˈkærɪdʒ] n.

1. экіпа́ж; карэ́та

2. пасажы́рскі ваго́н

3. цяле́жка, вагане́тка

4. карэ́тка (пішучай машынкі)

5. пераво́зка, транспарціро́ўка, транспартава́нне

6. паста́ва

7. comput. карэ́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zgrabny

zgrabn|y

зграбны; стройны;

~а figura — стройная фігура (пастава)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ла́стаўка, -і, ДМ -таўцы, мн. -і, -тавак, ж.

1. Пералётная птушка атрада вераб’іных з вузкімі вострымі крыламі, вёрткая і хуткая ў палёце.

Берагавая л.

Белагрудая л.

2. Гімнастычная фігура, пры якой пастава цела нагадвае птушку ў палёце.

3. Ласкавы зварот да асоб жаночага полу.

◊

Першая ластаўка — пра першыя прыкметы з’яўлення чаго-н.

|| прым. ла́стаўчын, -а (да 1 знач.).

Ластаўчына гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стано́вішча, -а, н.

1. Месцазнаходжанне ў прасторы.

Геаграфічнае с.

Беларусі.

2. Абставіны грамадскага жыцця, сукупнасць грамадска-палітычных адносін.

Міжнароднае с.

Эканамічнае с.

3. Абставіны, выкліканыя якімі-н. умовамі.

Цяжкае матэрыяльнае с.

Нелегальнае с.

4. Пастава цела або яго частак; поза.

Ляжачае с.

5. Месца ў грамадстве, роля ў грамадскім жыцці.

Службовае с.

6. Распарадак дзяржаўнага, грамадскага жыцця, устаноўленага ўладай.

Ваеннае с.

Асаднае с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)