чанавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да чана. Чанавы пасол рыбы. // Заняты работай пры чанах. Чанавы рабочы. // у знач. наз. чанавы́, ‑ога, м. Чанавы рабочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ambassador [æmˈbæsədə] n.

1. амбаса́дар; пасо́л

2. прадстаўні́к

3. паслане́ц;

goodwill ambassadors пасланцы́ до́брай во́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ча́уш

(тур. čauč)

1) гіст. турэцкі пасол;

2) сорт буйнога вінаграду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

High Commissioner [ˌhaɪkəˈmɪʃənə] n. высо́кі каміса́р (пасол, кіраўнік дыпламатычнага прадстаўніцтва адной дзяржавы Брытанскай садружнасці ў іншай)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паўнамо́цны, ‑ая, ‑ае.

Надзелены якімі‑н. паўнамоцтвамі. Паўнамоцны пасол. □ У свой час любоў да народа вылучыла вялікага песняра польскага нацыянальна-вызваленчага руху Адама Міцкевіча песняром братэрства, .. зрабіла паўнамоцным прадстаўніком усяго славянства. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акрэдытава́ны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад акрэдытаваць.

2. у знач. прым. Які звязаны з дыпламатычным прадстаўніцтвам у замежнай краіне. Акрэдытаваны пасол.

3. у знач. прым. Якому выдадзены разліковы акрэдытыў. Акрэдытаваная асоба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чанавы́

1. чаново́й;

ч. пасо́л ры́бы — чаново́й посо́л ры́бы;

2. в знач. сущ. чаново́й, чановщи́к м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Выслане́ц ’ганец; той, каго паслалі за якой-небудзь справай’ (Нас.), высла́нец ’ссыльны’ (Касп.). Рус. пск. выслане́ц ’ссыльны’. У першым значэнні запазычанне з польск. wysłaniec ’пасол, дэлегат; ганец’, у другім — дэрыват да выслаць з суф. ‑ец.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ambasador

м. пасол;

odwołać ~a — адклікаць пасла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

amb.

1. = ambasador — пасол;

2. = ambasada — пасольства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)