break with

парыва́ць, разрыва́ць з кім-чым (сябро́ўства), пасвары́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verzánken

(sich) пасвары́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

повздо́рить сов. (поспорить) паспрача́цца; (поссориться) пасвары́цца; (поругаться) пала́яцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Разжу́хацца ’пасварыцца’ (Янк.). Ад раз- і жу́хаць ’рэзка кідаць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pokłócić się

зак. пасварыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

poróżnić się

зак. пасварыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Пачэ́пацца (неадабр.) ’пасварыцца’ (ваўк., Сцяшк. Сл.). З польск. poczepić (się) ’счапіцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перасвары́цца, ‑сваруся, ‑сварышся, ‑сварыцца; зак.

Пасварыцца паміж сабой, з усімі, многімі. Перасварыліся суседзі. □ Падняўся вэрхал. І мы не заўважылі, як перасварыліся. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tangle​1 [ˈtæŋgl] n.

1. зблы́таны клубо́к; блытані́на

2. канфлі́кт, неразбяры́ха;

get into a tangle пасвары́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wykłócić się

зак. паспрачацца; пасварыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)