пас

1. Лесапаласа; нешырокая паласа лесаахоўнай зоны (Слаўг.). Параўн.: «На Во́лзі пысадзі́лі дубо́выя пасы́» (в. Віравая Слаўг.).

2. Састаўная частка вясёлкі (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Ла-Па́с г. Ла-Па́с, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ла-Пас

т. 9, с. 131

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Пас Актавіо

т. 12, с. 158

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ла-Па́с м La Paz [-´paθ] n -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

па́са

‘палоска’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. па́са па́сы
Р. па́сы па́с
Д. па́се па́сам
В. па́су па́сы
Т. па́сай
па́саю		 па́самі
М. па́се па́сах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́слізгацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.

Стаць слізкім, коўзкім, выгладжаным да бляску.

Пас выслізгаўся.

|| незак. выслі́згвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прывадны́ тех. приводно́й;

п. пас — приводно́й реме́нь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трансмі́сія, -і, ж. (спец.).

Сукупнасць механізмаў для перадачы вярчальнага руху ад рухавіка да рабочых частак станкоў, машын.

|| прым. трансмісі́йны, -ая, -ае.

Т. пас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыво́д², -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Механізм або сістэма механізмаў для прывядзення ў рух розных машын.

Электрычны п.

|| прым. прывадны́, -а́я, -о́е.

П. пас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)