парасілавы́, -а́я, -о́е (спец.).

Які мае адносіны да ператварэння цеплавой энергіі пары² ў механічную.

Парасілавая ўстаноўка (паравы кацёл і рухавік).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

childless [ˈtʃaɪldləs] adj. бяздзе́тны;

childless couples бяздзе́тныя па́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Dámpfschwaden

pl клубы́ па́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адпаро́ць, -пару́, -по́раш, -по́ра; -пары́; -по́раты; зак., што.

Распароўшы, разарваўшы ніткі на шве, аддзяліць прышытае.

А. падкладку.

|| незак. адпо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

турбі́на, -ы, мн. -ы, -бі́н, ж.

Рухавік, які ператварае кінетычную энергію вады, пары, газу ў механічную работу.

Паравая т.

|| прым. турбі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цу́гам, прысл.

1. Гужам, адзін за адным.

Коні ішлі ц.

2. Запрэжкай у дзве або тры пары коней, якія ідуць адна за адной.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў стане пары ​2; падобны па сваіх ўласцівасцях да пары ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hitherto [ˌhɪðəˈtu:] adv. fml. да гэ́тага ча́су, да гэ́тае пары́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паро́ць¹, пару́, по́раш, по́ра; пары́; незак.

1. каго-што. Калоць, тыкаць чым-н. вострым.

П. кійком гразь.

2. што. Разбураць, спорваць.

П. гнёзды.

3. каго-што. Бадаць (разм.).

Каровы поруць адна адну.

4. каго-што. Колючы, тыкаючы чым-н., прымушаць вылезці адкуль-н.

П. трусоў з малінніку.

|| зак. распаро́ць, -пару́, -по́раш, -по́ра; -пары́; -по́раты (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паро́ць², пару́, по́раш, по́ра; пары́; незак., што.

1. Разразаць, раз’ядноўваць па швах (сшытае).

П. стары халат.

2. У выразах: пароць глупства (разм.) — рабіць або гаварыць абы-што; пароць гарачку (разм., неадабр.) — рабіць што-н. неабдумана, паспешліва.

|| зак. распаро́ць, -пару́, -по́раш, -по́ра; -пары́; -по́раты (да 1 знач.).

|| наз. по́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)