Карту́на, карту́н ’баваўняная тканіна, паркаль’ (ТСБМ). Запазычанне з польск.kartun ’паркаль’, якое з прус.-ням.kartun з неарганічным r (адсюль таксама літ.kartũnas (Фрэнкель, 225; Булыка, Запазыч., 142).
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ Канволь ’паркаль з атласнымі палосачкамі’ (ветк., Мат. Гом.). Відавочна, з ням.Kammvolle ’часаная воўна’, што не звязваецца семантычна. Магчыма, недакладна запісана значэнне ў інфарматара або гэта семантычны перанос: паркаль вырабляецца таксама з часанай бавоўны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кісе́йка ’паркалёвая хустка’ (Ян.), ’паркаль’ (Бяльк.). Гл. кісяя.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пэ́ркаль ’лёгкая баваўняная тканіна, паркаль’ (бых., Янк. Мат.), пэркыль ’тс’ (Бяльк.). Па фанетычных прычынах (акцэнтуацыя), відаць, запазычана з польск.perkał ’тс’ (< ням.perkal або франц.percale з англ.percale, што, магчыма, з перс.pärgala ’ануча’, Банькоўскі, 2, 530). Параўн. паркаль (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кісяя́ ’паркаль’, рус.кисея, якое, магчыма, з тур.käsi ’раскроеная матэрыя’ (Фасмер, 2, 239).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Káliko
m -s, -s тэкст.
1) парка́ль
2) каленко́р
3) мітка́ль
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Пары́ск ’паркаль; (паркалёвая) хустка’, парыскаем ’паркалёвы’ (Мат. Гом.). Няясна. Ці не звязана з польск.paryski ’парыжскі’ < Parys ’Парыж’, адкуль маглі прывозіць тканіну.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Kattún
m -s, -e тэкст.парка́ль
◊ j-m ~ gében* — ≅ даць [зада́ць] пе́рцу каму́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)