поп¹, папа́, мн. папы́, папо́ў, м. (разм.).

Праваслаўны святар.

|| прым. папо́ўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́та м., разг. па́па, тя́тя

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папо́віч, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Сын папа; чалавек, які паходзіць з духоўнага роду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каталіцы́зм, -у, м. і каталі́цтва, -а, н.

Адзін з асноўных кірункаў хрысціянства з царкоўнай арганізацыяй, якую ўзначальвае Папа Рымскі.

|| прым. каталі́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Supreme Pontiff [s(j)u:ˌpri:mˈpɒntɪf] n. the Supreme Pontiff Па́па Ры́мскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Pope, pope

[poʊp]

n.

па́па ры́мскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

антыпа́па

(ад анты- + папа)

рымскі папа, не прызнаны каталіцкай царквой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

папо́ўна, ‑ы, ж.

Разм. Дачка папа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pontiff [ˈpɒntɪf] n. fml

1. Па́па Ры́мскі

2. епі́скап, архірэ́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Holy Father [ˌhəʊliˈfɑ:ðə] n. the Holy Father Яго́ Свя́тасць (Рымскі Папа)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)