umierać

umiera|ć

незак. паміраць;

~ć na raka — паміраць ад раку;

~ć z głodu — паміраць з голаду;

~ć z nudów — паміраць ад нуды;

~ć ze strachu — паміраць са страху;

~liśmy ze śmiechu — мы паміралі са смеху

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ме́рці разм (гінуць, паміраць) stérben* vi (s); úmkommen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ Мярці́ ’паміраць’ (Яруш.). Да мерці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ábleben

vi аджыва́ць, паміра́ць, кана́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

scald​2 [skɔ:ld] v. апа́рваць (кіпенем), апяка́ць;

scalded cream заварны́ крэм;

be scalded to death паміра́ць ад апёкаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бо́нна, ‑ы, ж.

Выхавальніца малых дзяцей (звычайна іншаземка) у дваранскіх і буржуазных сем’ях дарэвалюцыйнай Расіі. І вырашыла [Алаіза], хоць з голаду будзе паміраць, а ў бонны, у гувернанткі не пойдзе. Арабей.

[Ад фр. bonne — нянька.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́рці, мру, мрэш, мрэ; незак.

Разм. Гінуць, паміраць. Высахла папараць, паўставала з зямлі, прычасалася; цяпер яна зусім маладая, бы і не мерла, а толькі змяніла свой колер на зіму. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угаса́ть несов.

1. ту́хнуць, га́снуць, згаса́ць;

2. перен. га́снуць, згаса́ць;

3. перен. (умирать) паміра́ць, кана́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Мэрва ’пацяруха ад сена’ (Бес.). З польск. merwa < mierz‑ аа прасл. mer‑ti (тыд) ’паміраць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

expire

[ɪkˈspaɪr]

v.t.

1) канча́цца (пра тэ́рмін)

2) паміра́ць

3) выдыха́ць (паве́тра)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)