абмо́віцца (памыліцца) sich verspréchen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ашука́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Памыліцца, пралічыцца.

А. ў падліках.

2. Расчаравацца ў кім-, чым-н., завесці сябе ў зман.

А. ў сваім выбары.

|| незак. ашу́квацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

схі́біць, -блю́, -бі́ш, -бі́ць; зак. (разм.).

1. Не трапіць у цэль, прамахнуцца.

Не с. бы, а трапіць у мішэнь.

2. перан. Памыліцца.

Схібіў я, што не ўзяўся за гэту працу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оплоша́ть сов., разг. схі́біць, даць ма́ху, памылі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сплохова́ть сов., разг. схі́біць, памылі́цца, даць ма́ху.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сплоша́ть сов., разг. схі́біць, памылі́цца, даць ма́ху.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абва́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Памыліцца не ў сваю карысць пры ўзважванні чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракіда́ць (памыліцца пра кіданні) danébenwerfen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

miscalculate [ˌmɪsˈkælkjuleɪt] v. памылі́цца ў разлі́ках; памылко́ва ацані́ць (сітуацыю, эфект і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

misjudge [ˌmɪsˈdʒʌdʒ] v. зрабі́ць памылко́вую высно́ву (адносна каго-н. або чаго-н.), памылі́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)