вастрата́, ‑ы, ДМ ‑раце, ж.

Тое, што і вастрыня. Але сціраецца памалу Сардэчных боляў вастрата... Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gradually

[ˈgrædʒʊəli]

adv.

паступо́ва; ма́ла-пама́лу; патро́ху, патро́хі; пакрысе́, пакры́ху

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

небеспадста́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае некаторую падставу. Патроху-памалу ў нас вырастаў стыхійны, але небеспадстаўны дух пратэсту. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Трушы́ць ‘памалу кідаць’ (Мат. Маг.). Варыянт трусі́ць ‘сыпаць, натрасаць і інш.’ з чаргаваннем с / ш, гл. тру́сіцца 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

slowly

[ˈsloʊli]

adv.

мару́дна (працава́ць); паво́льна, паво́лі, пама́лу, памале́ньку (ісьці, е́хаць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

*Муглява́ць, муглёваць ’рабіць няспешна, памалу’ (ТС). Балтызм. Параўн. літ. mõglinti ’няўклюдна, павольна цягнуцца, брысці’, mū̃glinti ’ісці, цягнуцца’, mùgulis ’няўклюдны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пагу́шкваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што або чым.

Разм. Гушкаць памалу, зрэдку ці час ад часу. Пагушкваць малога ў калысцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлі́панне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. хліпаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Памалу рыданні.. [жонкі Гвардыяна] заціхалі, пераходзячы ў ціхае жаласнае хліпанне. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sukzessív, sukzessíve

adv паслядо́ўна; паступо́ва; патро́ху, пакрысе́, ма́ла-пама́лу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

allmählich

1.

a паступо́вы

2.

adv паступо́ва, ма́ла-пама́лу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)