пагу́шкваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што або чым.
Разм. Гушкаць памалу, зрэдку ці час ад часу. Пагушкваць малога ў калысцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)