Браканье́р. Рус. браконье́р, укр. браконьє́р. Запазычанне з франц. braconnier ’тс’ (< braconnerпаляваць з сабакамі’). Падрабязна Шанскі, 1, Б, 187.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Зажве́рыць ’ударыць, стукнуць’ (смарг., Сл. паўн.-зах.). Відаць, з літ. žveriáutiпаляваць’ са зменай семантыкі і прэфіксам (як лакальнае запазычанне).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

папалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., на каго, каго і без дап.

1. Правесці некаторы час на паляванні; паляваць некаторы час. Пайшоў я неяк у канцы верасня ў лес на рабчыкаў папаляваць. Ігнаценка.

2. Спец. Стаць цяжарнай (пра некаторых жывёл).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bird’s-nest, birdnest

[ˈbɜ:rdnest]

v.i.

шука́ць гнёздаў, палява́ць на гнёзды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

охо́титьсяI несов.

1. (заниматься охотой) палява́ць (на каго, што; и без дополнения);

2. перен. ганя́цца (за кім, чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

follow the hounds, ride to hounds

палява́ць ко́нна з саба́камі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hawk2 [hɔ:k] v. палява́ць з я́страбам або́ со́калам; хапа́ць здабы́чу на ляту́, лаві́ць насяко́мых (пра птушак); налята́ць, напада́ць (на каго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Прыпалёўваць ’прымацоўваць’ (пух., Сл. ПЗБ). Да палява́ць2, палёваць ’тармазіць калком хвост плыта’ (гл.), аднак з больш дакладвай перадачай семантыкі польск. palować ’забяспечваць калкамі; падвязваць (расліны)’. Гл. яшчэ па́ля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вайна́ (БРС, КЭС). Рус. война, укр. війна, польск. wojna, в.-луж. wojna, н.-луж. wojna, чэш. vojna, славац. vojna, балг. война́, макед. војна, серб.-харв. во̑јна, славен. vȏjna. Прасл. *vojьna < *voj‑, якое мае і.-е. паралелі: літ. výtiпаляваць; праследаваць’, ст.-інд. vēti ’праследуе, гоніць’, лац. venāriпаляваць, гнацца’, ст.-в.-ням. weida ’паляванне’, ст.-англ. wæan ’тс’, грэч. ἵεμαι ’патрабую, жадаю’ (Праабражэнскі, 1, 91; Фасмер, 1, 334–335; Шанскі, 1, В, 143; Рудніцкі, 1, 463; БЕР, 1, 173; Махэк₂, 696).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gun for

а) пача́ць агіта́цыю за ці супро́ць чаго́

б) шука́ць, стара́цца атрыма́ць

to gun for support — шука́ць падтры́мкі

в) страля́ць, палява́ць

He is out gunning for ducks — Ён пайшо́ў палява́ць на ка́чак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)