уложи́ть сов.

1. (положить) пакла́сці, мног. пакла́сці, пасклада́ць, паскла́дваць;

уложи́ть на дива́н пакла́сці на кана́пу;

уложи́ть все кни́ги в я́щик пакла́сці (пасклада́ць, паскла́дваць) усе́ кні́гі ў скры́нку;

2. (положить спать) пакла́сці, укла́сці (спаць), мног. пакла́сці (спаць);

3. (расположить в определённом порядке) укла́сці; (сложить) скла́сці, мног. пасклада́ць, паскла́дваць;

4. (уместить) разг. укла́сці;

5. (обложить) абкла́сці, мног. паабклада́ць, паабкла́дваць; (выложить) вы́класці, мног. павыклада́ць, павыкла́дваць; см. укла́дывать;

6. (убить) разг. забі́ць;

он уложи́л двух за́йцев ён забі́ў двух за́йцаў;

◊

уложи́ть в гроб увагна́ць у магі́лу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

загрымірава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

Пакласці на свой твар грым; загрыміраваць сябе. Артысты загрыміраваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пала́ціць спец (пакласці дошкі) vergíttern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зе́лень, -і, ж.

1. Зялёны колер, што-н. зялёнае.

2. Расліннасць, расліны.

З. садоў.

Сакавітая з. лугу.

3. зб. Некаторыя віды гародніны і траў што скарыстоўваюцца ў ежу.

Пакласці ў суп з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перакрыжава́ць, -жу́ю, -жу́еш, -жу́е; -жу́й; -жава́ны; зак., што.

1. Пакласці, правесці, перавязаць што-н. накрыж.

П. рамянямі скрынку.

2. перан. Сутыкнуць, пераплесці; скасаваць.

Вайна перакрыжавала нашы лёсы.

|| незак. перакрыжо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ашчадкні́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Ашчадная кніжка. Пакласці грошы на ашчадкніжку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напе́рчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Пасыпаць перцам, пакласці многа перцу. Наперчыць суп. Наперчыць памідоры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бэ́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

Брус, які апіраецца на сцены або ўстоі і служыць падтрымкай насцілу (падлогі, столі і пад.).

Пакласці новую бэльку.

|| прым. бэ́лечны, -ая, -ае.

Бэлечнае перакрыцце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заспіртава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Пакласці ў спірт для засцярогі ад гніення. Заспіртаваць яшчарку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нацукрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Разм. Пакласці ў што‑н. цукар, насыпаць цукрам. Нацукраваць цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)