распяча́тацца, ‑аецца; зак.

Адкрыцца, расклеіўшыся (пра што‑н. заклеенае, запячатанае). Пакет распячатаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вложе́ние

1. уклада́нне, -ння ср.;

капита́льные вложе́ния капіта́льныя ўклада́нні;

2. улажэ́нне, -ння ср.;

паке́т с вложе́нием паке́т з улажэ́ннем;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запяча́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Налажыць пячатку на што-н. закрытае.

З. пакет сургучом.

2. Палажыўшы ў канверт, заклеіць.

З. пісьмо.

|| незак. запяча́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакетава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Упакаваць (упакоўваць), скласці (складваць) у пакет (у 5 знач.), стос, у штабель.

П. цэглу.

|| наз. пакетава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цы́бік, ‑а, м.

Уст. Пакет, скрынка з чаем (ад 40 да 80 фунтаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

package [ˈpækɪdʒ] n.

1. AmE пасы́лка, бандэро́ль

2. паке́т, паку́нак, скру́так

3. (таксама package deal)

1) comm. ко́мплексная здзе́лка

2) dipl. ко́мплекснае пагадне́нне, паке́т пагадне́нняў

4. (таксама a software package) comput. паке́т прагра́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Па́чак ’невялікі пакет чаго-н., складзенага разам’, ’карабок запалак’ (ТСБМ), пін. па́чок ’скрынка’ (Сл. Брэс.), ветк. па́чка ’запалкі’ (Мат. Гом.), пачо́к ’пачак’ (Ян.), ст.-бел. пачка ’пакет’ (XVII ст.), якое запазычана са ст.-польск. paczek, pak ’тс’, ’скрыня’ < ням. Pack, Packen ’пакет, звязка’ (Булыка, Лекс. запазыч., 193) < флам. pak, якія Васэрцыер (166) адсылае да лац. bāiulus ’грузчык’ < *bagi̯olos (Сольмсэн, KZ, 37, 22).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перавя́зачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да перавязкі (з лячэбнай мэтай). Перавязачная сястра. // Прызначаны для перавязак. Перавязачныя сродкі.

2. у знач. наз. перавя́зачная, ‑ай, ж. Спецыяльна абсталяванае памяшканне, дзе перавязваюць раненых, хворых.

•••

Перавязачны пакет гл. пакет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улажэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Дадатковая рэч (звычайна каштоўная), уложаная ўнутр чаго-н.

Пакет з улажэннем.

2. Звод, збор законаў, пастаноў (уст.).

У. аб пакараннях.

Саборнае ў. 1649 года.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

улажэ́нне ср.

1. (то, что вложено внутрь) вложе́ние;

паке́т з ~жэ́ннем — паке́т с вложе́нием;

2. ист. уложе́ние;

грамадзя́нскае ўлажэ́нне — гражда́нское уложе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)